son nefesime serdiğim varlığın
ilk ezan sesi gibi kulağıma fısıldanan
sevdamın göbek bağını kestirdiğimle
hiç acımayan canıma minnetliliğim
geleceğe kurşunlar yağdırışım
Zaman senide senden aldı gitti
Sen hala o eski sen olduğunu zannet
Altı usulca yanan kazana atılmış
Bir kurbağaya dönüşmüşsün
SEN o en çok güvendiğin insanlığını
Her şiir külfetli bebek telaşı
uykusuz gecelerin sessiz uğultusu
ki adının sonu da başı da aşk
ürkek bir depresyon sancısına ilticacı
yine de özgürlük kokusu sinmiş
usta bir demirci ateşi bahtiyarlığı
Bir gömlek dikiyorum.
Kendime şimdi teninden
Gündoğumunun alaca karanlığında,
Çiğ düşüyor üstüme
Alabildiğine soğuk
Isıtıyor içimi sen tenli gömleğim
Küçük bir akar suyun
başını taşlara vurarak
denizine akması
sevgi denizineydi
bunca meşakkate
direnme gücünü veren...
Gözleri kör parmak uclarım
boşlukta sallanan örümceğe ağ
yorgunluğum çoktandır sahipsiz
ezgi meraklısı perdeleri asi bir bağlama
dünün nefes darlığı
Çiçeklerin soğuk kokuları
kış güneşine saklı
çare dileyen gözler
kitap sayfam
yazarı olmaktan korktuğum
biyografiler kalbime havale
Kış güneşine saklı
çiçeğin soğuk kokusu
çare dileyen gözler
kitap sayfam
yazarı olmaktan korktuğum
biyografiler kalbime havale
Olan oldu
Giden kalana sevap yazar
kalan eceline koyar başını
ruhuna yurt ararken




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!