Bir düş kurarım
sokağıma düşen
yağmurlarımda tek tek
Bölünmüşlüğümü bölerim
yüreğimin göçebe ambarlarında,
son nefesime serdiğim varlığın
ilk ezan sesi gibi kulağıma fısıldanan
sevdamın göbek bağını kestirdiğimle
hiç acımayan canıma minnetliliğim
geleceğe kurşunlar yağdırışım
Paylaşınca uzayıp gider
derin maviliklerin
her yeni canda hayat bulur
yeniden doğmuşçasına
yürek ister
doğum sancısını çekme cesareti
Bir gömlek dikiyorum.
Kendime şimdi teninden
Gündoğumunun alaca karanlığında,
Çiğ düşüyor üstüme
Alabildiğine soğuk
Isıtıyor içimi sen tenli gömleğim
Küçük bir akar suyun
başını taşlara vurarak
denizine akması
sevgi denizineydi
bunca meşakkate
direnme gücünü veren...
Gözleri kör parmak uclarım
boşlukta sallanan örümceğe ağ
yorgunluğum çoktandır sahipsiz
ezgi meraklısı perdeleri asi bir bağlama
dünün nefes darlığı
Çiçeklerin soğuk kokuları
kış güneşine saklı
çare dileyen gözler
kitap sayfam
yazarı olmaktan korktuğum
biyografiler kalbime havale
arkasında bıraktığı gölgesinden dolayı
insan kızabilirmi güneşine,
o hep en sıcacık doğallığını yollamazmı
arkasındaki golgeyi düşünmeden,
üstelik gölgesiyle ne biçim kavgalıyken insan,
güneş hiç küsermi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!