Bir çizgi var
o çizgi sarmaşık gibi bacaklarımdan yukarı
bir gömleği yırtıp parçalayıp
atasımın geldiği çizgiye giydirilmiş
düğmeleri koptu kopacak sığılmıyor içine
hatta içinde dönülüyor kolları arkaya geliyor
Ne tohumunun çinlenmesi
hayat verdi çiçeğe
nede geç kalmış
bir bahar güneşe
ne kırmızaya al
nede beyaza ak
duydun mu?
geceye bir martı taş attı
duyabildin mi?
karanlıkta çıkardığı sesi
ya seni ferahlatan ruzgarındaki acıyı
bir düğüm attı denizine bir balıkçı
Çocuksu yılların gülümsettiği
resmine dökülür
acemi bir sağanak
Uzun yolların sonu kadar yorgun gözleri
hücüm emrini verir askerlerine zaman
buğulu düşler
Bütün gücümle,
Varoluş sevdamla,
İçime yandıklarım,
Çoktan küllendi...
Yarattım kendimi,
Kendi külümden
Onca acı sızıverdi içimize habersizce.
Bir kuşun kanadına muhtaç olduk yakarırcasına.
Çoğu zaman, tek kanatlı uçmayı öğretti bize yaşam.
Diğer kanadın eksiliğini aradık,
Masmavi gizli bulutların içinde.
Neredeyse ölüme deliren uykuma
bir cıt hüzün yetti bu sabah
mahsensiz kulübemden sızan ışık
ne gündüze ne geceye tanıdık
yüreğinin kilitini açan anahtarım
dilsiz
Unuttum çok zaman oldu.
Yüreğimi yüzüme anlatamıyorum Can! ..
Yaram derin,
Yaram kızgın bir alev,
Kendime yakalanıyorum hep
Gülümsemeye çalıştıkça
Ekilmiş bir,bir mayın tohumları tarlana…
Parçaları vuruyor yüzüne…
Attığın her adımda,
Yüreğinin kan hıçkırıklarıyla,
Bakışı pek,
Duruşu emin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!