Beyazını buldum,
İçindeki karanlığın.
Beyazımla kardım,
Siyah ettin...
Dikeninin acısını hissetmeden,
Gülünü tuttum,
Çocukluğumu astım önce kendi dar ağacımda.
En güzel çağlarımda cellatlığı öğrendim
Nice kitapların üstüne basarak uzandım boğazıma
Hep uzağında kaldım okyanusların
Okyanus sevdam yürek zıpkınlarıyla tanıştı
Yunus olmayı özgürlüğün kanadına taktım
Mesafeler;
Uzun yada kısa...
Mesafeler;
Yaşamı güzel kılmak için, özlemi katık etmişler kendilerine...
Kır çiçeğine yalvarmaklıyım
gece sürer sefasını
karanlık kırıntılarımda
gün ağaracak
gün gülecek
gün bitime yakın
En parlağından süzülüyor sevgiyle bakışın,
bedenim kekeme ruhumla karşılama telaşında
sevgiye sevgiliye bakışını.
emeklemelerim ağlamaklıydı sensiz,
anadolu da bir köy mezarlığına
olan özlemi gibi nazımın,
Kaptanı yalnızlık olan,Bir gemiyim,
Kıyılarına yanaşan...
Hüzün içinde yüzen gövdemin sancısı,
Ufkuna muhtaç...
Peşimde fırtına acemisi,
Filikaları küreksiz tekneler...
Zaman senide senden aldı gitti
Sen hala o eski sen olduğunu zannet
Altı usulca yanan kazana atılmış
Bir kurbağaya dönüşmüşsün
SEN o en çok güvendiğin insanlığını
Her şiir külfetli bebek telaşı
uykusuz gecelerin sessiz uğultusu
ki adının sonu da başı da aşk
ürkek bir depresyon sancısına ilticacı
yine de özgürlük kokusu sinmiş
usta bir demirci ateşi bahtiyarlığı
Bir bulut uçar yağmur sancısıyla
bir ateş yanar usul usul
elini açar ateş
uşur bulut
arasına sızar kement
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!