Mehmet Şahan Şiirleri - Şair Mehmet Şahan

Dünyayı önüne sersen boşuna,
Gelin oyun bilmez; yerim dardır, der!
İmkânı sunsan da gitmez hoşuna,
Elinden iş gelmez; engel vardır, der!

Laf ile kaynatır, kurutur gölü,

GÜL AÇAR ORDA

Kalbi güzel insan yolda yürüse,
Diken de ekseler gül açar orda!
Dilde güzel lisan kalbi bürüse,
Diken de ekseler gül açar orda!

GÜL DE BİLİYOR

Kararan toprakta gül hazan olur,
Gül de biliyor ki, ömür geçiyor!
Sararan yaprakta dal hazan olur,
Dal da biliyor ki, ömür geçiyor!

GÜLDEN KORKARIM

Canımdan canana söylerken sözü,
İğnesi var diye dilden korkarım!
Balımdan banana söylerken sözü,
İğnesi var diye dilden korkarım!

GÜL DE/SEN/DE

Gül desen de gül de sende,
Güler miyim gül desen de!
Gönüllerde nakış, nakış;
Açmadıkça gül desende!

GÖKLER AĞLADI

Dört Nisan gecesi yarıldı sanki,
Semalar inledi, gökler ağladı…
Âlemler ruhuna sarıldı sanki,
Semalar inledi, gökler ağladı…

GÖLE DİKKAT ET

Dereyi görmeden paça sıvanmaz,
Ermeden girdiğin göle dikkat et!
Dikeni sevmeden âşık kınanmaz,
Gönlünü verdiğin güle dikkat et!

Bir selam yolladım Gonca Gızım’a,
Sanal âlem diye kabul görmedi!
Lütfedip bakmamış onca yazıma,
Yalan kelam sanıp anlam vermedi!

Hâlbuki özümde öz gızım gibi,

GÖNLÜ GÜZEL İSE

Hüsnüniyet ile akarsa lisan,
Gönlü güzel ise söylem de güzel!
Samimiyet ile bakarsa insan,
Gönlü güzel ise söylem de güzel!

GÖNLÜ YÂRDA GÖZÜ YERDE

“Gönlü yârda olanın gözü yerde olmalı!”(Mevlana)

Yâr ile vuslatı fikir eyleyen,
Gönlü yârda, gözü yerde gerekir!