Mehmet Özsan Şiirleri - Şair Mehmet Özsan

Sen,
Bakma benim kerliferli göründüğüme
Kır saçlarıma
Yağlanmış göbeğime.
Aslında yoktur bir halt bildiğim
Kördür pencerem

Durum raporu,
Hava bulutlu.

Bu gece yıldızlar görünmeyecek,
Boşuna bekleme imbat esmeyecek,
Varsın yüreğin bugün de daralıversin.

renkleri ver,
mesela kırmızıyı;
kanım kaynasın.
sarıyı al gel aydan
dikkat et gece zifiri karanlık olmasın.
ağacı kırmızıya boyayacağım

uyu bakalım
bütün huzurlu geceler
senin olsun
bu dileğim
seni budalaca sevdiğimin
zırdeli delilidir

Oldu mu şimdi?
vadide yankılanan bir sesle
yitmek.
ormanı yeşille
gökyüzünü maviyle bırakıp
gitmek.

hep yosun tutmuş taşların
hüznü geçer içimden
yaşanan yaşanmış
ne gelir elden?

nice

güz günü yüzünde hüzün; yağmuru dinliyorsun.
geride bıraktığın ayak sesleri mi özlediğin?
bir damlanın dokunuşu ile hatırla
gençlikte günler uzun...
satır aralarına, yurtsuzlar gibi gizlenmez yaşananlar
sereserpeydi ölüm

Bulamadım tarihini sahaflarda,
Kaç imparator,
Düştü derin sevdana.
Kaç kara hastalık, yangın, depremler gördü,
Seni kuran müşfik eller.

papatyalar takardım uzun saçlarıma,
akasya gölgeli yollarım vardı
kuşlarla söyleşip
yürüyüp giderdim
yansımamdı akasya çiçekleri.
gökyüzü gece gündüz aydınlıktı

Bir zerrecikti aşk,
Bir bakışta damla oldu.
Sızdı gönüle sormadan
Yerleşti, Tanrı misafiri.
Duygularla beslendi,
Derecikler oldu aktı.