Mehmet Özsan Şiirleri - Şair Mehmet Özsan

söyle bana;
hangi silah
yasaklı geceyi aydınlatır
top mu
roketatar mı
ben, cumhuriyet bayramlarında boğaz köprüsünün sağanak halindeki maytaplarını bilirim.

demiryolcu mahallesi
terk edilen köylerin kaderde birliği
kışı kömür kokusu
baharı sivrisinek vızıltısı
serde
analık, babalık, kardeşlik

uzun bir uykudaymışım
kuşatılmış hayallerim
hiç uyanmayacakmışım
zaman yokmuş
ne geçmiş
ne gelecek

dem yorgunu olmadan
ölümün akla düşmediği günleri aranmadan
meteliksiz günlerin o dingin ışığını anımsamadan
kendini kandırmadan.
adam gibi adammışım diyebildiğin anlarında yani
bir yaz güneşi

Nerden çıktı bu küskünlük,
Yarım kaldı mutluluk.
Yeni gelmişti bahar;
Bak, gelinçikler daha kırmızı,
Papatyalar daha beyaz..
Sırası mıydı,çekip gitmenin.

bu kadar mı koyar adama gidişin
gitmedi kulaklarımdan şahdamarı hışırtısı
pamuk ipliğiymiş ovamızdaki çınarın kökü

sieana sarısıymış düşler
aldatırmış

İşte,
Sert rüzgarlar esiyor içimde yine!
Altın sarısı başaklarla salınıyorum.
Sanki toprağımdan koparacaklar,
Sıkı sıkı tutunuyorum.
Alıp götürecekler beni

puslu havaları çoktur memleketimin
alıcı kuşlarla dönenir durur.
bıçak izi var her bir gönülde,
aşkı aşka benzemez
dostluğu dostluğa...
koku sinmiş havaya