Mehmet Özsan Şiirleri - Şair Mehmet Özsan

Bugün de içime döndüm
içerisi çok karanlık
yol belli değil
iz belli değil
sanırsın uçsuz bucaksız dipsiz kuyu.
belleğimin feneri kısık

bana bu geceki
parlayan yıldızın ardındaki
yıldız gibi uzaksın
sen artık
otoban gece yolcusunun
farkında bile olmadığı

Sahildeki anlarım gelir hep aklıma,
Hiç olmadık an da çıkar,
Özlemle karşıma.
Bir bakarsın;
Koca piton boynumda,
Uzunluğu falan metre.

Sen,
Senden önce yoktun
Senden sonrada yoksun.
Şimdi varsın
Yanımda değilsin
Yani yoksun.

sessizliği bir yanıttı
uzaklara gidecekti anladım.
elimde ondan kalan
ne bir kuru çiçek
ne bir fotograf.
koşuyordu onlarca kula at

ben kimim
işci mi
köylü mü
esnaf mı
halime bakılırsa saraydan gelmediğim kesin
anımsıyorum

Bırakın beni gideyim,
Kim bilir kaç yıl oldu
Sizinle didiştiğim.
Yalan değil,
Sizi sevdiğim
Ama bırakın gideyim.

savunmasız bir aşka düştüm
batıdan doğuyor güneş
seher vakti akşam güneşini görüyorum.
yenilikten yana bir şey yok
takvim geriye döndü.

Bir avuç mavi sundum sana;
İçinde sarı ve yeşil vardı,
görmedin.
On da enva-i çeşit balık mekan tuttuı;
İdealllerimi verdiğim martılarca avlandılar,
engel olamadım,

Bir haber geldi senden
sisler arasında bir top ışıktı.
Birden
bardaktan boşanırcasına
yağmur vurdu pencereme
şaşırdım.