Mehmet İslami Şiirleri - Şair Mehmet İslami

Öyle bir devir ki bu yaşatılan
Hayâli arz talep, satan hayâlet
Milli temel âile boşatılan
Hayâli gelinle yatan hayâlet

Domuzları öküz diye satarlar

Geviş getiririm yüz yıldan beri
Ağız benim amma diş benim değil
Koyuldum bir kemik üstün deri
Ekmek benim amma aş benim değil

İstikrarsız kimse şuara olmaz
Dostu hıfzedecek yerim çok derim
Küfre öfkesizi dînimiz almaz
Malâyani söze karnım tok derim

Melekler hayrandır tevâzuuna

Herhângi idâreye lâyık ise bir millet
Âllâh da; o idâreyi, başına eder illet
Kaldırıldığı için CİHÂD ile meşveret
Doldurmuş beytül mâlle götürdüğü bavulu
Davulcu zurna çalar zurnacı da davulu

Böyle emrederken Yaratan Ellâh
Saklanıyor idareciler vah, vah
Zahmet çekilmezse aslâ ve kat’a
Beşeri âlemde bulunmaz felâh

Bugün mücâdele edip düşmana

İlmi ile amil olmayan âlim
Âlim kisvesinda zalim sayılır
Kulları kemâle erdiren ilim
Var mı Cüreyc gibi âlim sayılır?

En kasvetli anda daveti aldı

Ehl-i küfr fenniyle deprem olana
Tahammül imkânsız derim efendi
Gece uykusunda ruhu alana
İmân etmek zansız, derim efendi

İlk vuruş tarihi on gün olunca

Hak yolda giden köylünün
Sülüs’ünden zarar gelmez
Gül kokan fidân boylunun
Çalısından zarar gelmez

Çirkin ihtilâftan sakın

Yolunda giden köylünün
Ölüsünden zarar gelmez
Gül kokan selvi boylunun
Çalısından zarar gelmez

Dedim: dövüldükçe bize veriyor
Amma; ahirinde yer dedi, gitti
Uyurken acayip rüya görüyor
Gördüğünü hayra yor dedi, gitti

Yaşarken ölmeyeceğin sanmıştır