Mehmet Halil Şiirleri - Şair Mehmet Halil

Gülsüz diken olmaz diye
Dikenlerini çıkarıp geldi
Dikenler çıkınca zirveye
Önünde başlar eğiliverdi.

Gücün gölgesinde insanlar

Biri ötekine ‘’ikiyüzlü’’ dedi
Öteki itiraz edecekti ki
Birdenbire irkildi
Gözlerinin önüne, yarım başı geldi
Marşa basılmış motor gibi titredi
‘’İkiye bölünmektense,

Hitler, ‘’bir yalan ne kadar yüksek sesle söylenirse, o kadar gerçektir’’ demiş…
Evet 14 nisan Tandoğan mitingine katılım sayısı ne olursa olsun, Ecevit’i başbakan yapan, seçimler gibi sürpriz oldu. Son yıllarda böyle bir kalabalık kitle gösterisini unutanlar şaşırdı. Oysa yarı resmi
kurumların desteğinde, otobüs bedava, nereden kaynaklandığı belli olmayan miting masrafları da
göz önünde bulunulursa, bu kalabalık gücünü yoksul halktan almıyor. Ama mitingin, yüzbinlerce katılımcıyı bir araya getirip, Ankara’nın göbeğinde, en güçlü sesi çıkarması, gözleri yaşartmayı başarmıştır.
Bu göz yaşları, İncirlikten kalkan ve Irak’ı vuran Amerikan uçaklarını cam ekranlarda izlerken de
aktı. Kederden mi sevinçten mi onu o zaman ayırmak mümkün değildi. O savaşa karşı olanlar bile, o

- Ne düşünüyorsun?
- Düşünmemeyi düşünüyorum
- Acıktın mı?
- Doymadım ki acıkayım
- Hangi meme seni doyurur?
- Düşünmeme

‘’Vicdanın sesi’’ diyorlar
Bu ses, ağızdan mı, dilden mi?
Yoksa bir aletten mi?
Bu sesi nasıl dinliyorlar?
Dinleyen kulaklar özel mi?

Ah şu İzmirli yaşlıların dişleri
Öyle sivri, öyle parçalayıcı ki
Lime lime etmişler Belediyeyi
İzmir’e seferber olmuş Ankara
Bekçi Murtaza aç kalmasın diye
Fedakarlık düşmüş yaşlılara…

Dişime girmiş bir cadı
Kuş gibi kurmuş yuvayı
Tık tık, vurur gibi gagayı
Öfkem beynime sıçradı.

Koştum vardım dişçiye

Aşk olsun! Beyler, aşk olsun,
‘’Demokraside çare tükenmez.’’
IMF’nin kabul edeceği rakamlar,
Ama bizim dediğimiz olsun.

Aşk olsun! Beyler aşk olsun!

İnsanoğlu celladına aşıktır,
-En çok korktuğuna sarılır-
En tehlikeli şeydir boşluklar,
Tanrı da boşluklara sığınır.

Büyüklüğün ölçüsü mantıktır

Hortumun adını komisyon,
Yağmanın adını rüşvet yapıp
‘Çağ atladık! ’ diye konuşulur
Erdem oluyor çağımızda ayıp…

Anayasa gibi oldu edebiyat bile