Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Düşününce geçmişi
Ne kadar garip değil mi?

Hayattaki önemli şeyler
Zamansız gerçekleşirler

Ne yapsam bilmiyorum ki
Televizyonları kapatsam mı?
Elime hiçbir gazete alıp okumasam mı?

Ülkem seçime hazırlanıyor
Ortalıkta, yine konuşmalar dolaşıyor

Hatırlamak istemiyorum olanları
Güldüğüm ağladığım zamanları
Nice zamanlar oldu geçmişte kaldı
Geçmişte kurduğum düşler döküldü
Sarardı, kurudu, kırıldı, ufalandı gönülde

Ne mutlu
Nimetsin sen
Barışı unutan toplumlar
Çocuklar, kadınlar, yaşlılar
Barışı unutan insanlar
Savaşta doğup

Gözlerimi açarak
Şehrin sokaklarında dolaşıyorum

Bir düzen
Bir düzensizlik hâkim

Uçsuz bucaksız
Bozkırları gezerken
İnsanların yaşadığını hissederim
Kuraklıktan, kesilen ağaçlardan

Tertemiz havayı koklarken

Ne kadar bilinçsizim?
Ne kadar çok cahilim?
Sürekli kendi kendime
Düşman yaratıyorum…

Tarihimden,

Ama belki de dilimizde
En güvenilmez tek kelime

Ama ile başlayan
Sonra devam eden
Bütün cümleler

Sevgi net
Doğallık içinde

Saygı karşılıklı
Anlayışlar içinde

Puslu bir gecenin sabahında
Parıldayan bir ışıkla uyandım
Perişanlık vardı bütün halimde

Paslı pencereden seyrederken
Pusların gölgesindeki dünyayı