Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Destansı hikâyeler dinledim
Anlı şanlı tarihleri süsleyen
Güya sonu mutlulukla biten
Kan ve zulümden söz etmeyen

Hikâyeler dinledim destansı

Kaçamadım
Doğanın sesinden
Yaşamın nefesinden
Karşıma çıktı her yerden

Selam aldım

Bir söz söyledim
Düşünemedim

Bir gülüş gönderdim
Gülemedim

Değişmez değiştirilemez sınırları var
İçinde zıplayan sinekler var
Sinekleri içine sokmuşlar
Kapağını üzerine kapatmışlar
Kapağı açmayan korumalar var
Kapak açılsa özgürlüğe uçacaklar

Aldım okudum
Gördüm duydum
Bir sürü bilgi
Kötüleri iyileri
Doğruları eğrileri
Beynimin hazineleri

Yağmur
Doluya dönüşürken
Tıpırtı çatılarda
Hayaller kurdururken
Sobada cızırtı
Akortsuz

Sabır, söyle sen nesin?
Her türlü zulme, belaya boğun eğmek misin?
Yoksa her türlü zulme, belaya azimle karşı gelmek misin?

Zulmün yardakçıları seni iman diye tanıttılar
Sen zulme sabrederken zulmü alkışladılar

Bilmek,
Bilgiye sahip olmak

Aklı
Ve muhakemeyi
Sonuna kadar kullanmak

Cetvel, cetvel
Beri gel
Sihirli el
Özgürlüğe bedel

İki dünya savaşı

Tam ne zaman olduğunu hatırlamıyorum
Ta en eskiden, çocukluğumdan biliyorum
Kahramanlık filmleri seyrederken
Tarihi olayları kitaplarda okurken
Devasa güçlü ülkülerden söz ederken
Bir gün bizlerde böyle olur muyuz diyordum