Yaşanılması mümkün hayaller kurmak benim kırılmayacak dallarımdan biriymiş.
Zaten olacağını bildiğin bir şey olsun diye dua etmek acizliğin süslü takısı değilse eğer…
Sahi biz neden bu hale geldik ?
Biz neden güzel durana bakamayacak kadar korkak? Hayal kuramayacak kadar cesaretsiz…
Biz neden bu kadar küçük ?
Bana gelen yolların birinde çok taşlı bir yokuş var. O taşlar senin ayağına değmesin isterim.
Ağlamamak için kırmızı arabaları sayanlar bile kazandı,
Ben daha dördüncü arabada kaybettim.
Yüreğimi yüreğimden söküp alacak bir imgede,
Yarım nefes bir hüzünle kendimden vazgeçtim.
Bak sevgilim burayı not al,
Ben seninle dünyayı yaşanılabilir bir yer zannettim.
Yolu yordamı yok bu sevgi denen illetin.
Nereye yürüsem, kapın çıkıyor karşıma.
Çalsam da çalışsam da doymuyor karnım.
Kime sorsam bilmiyor, kime gitsem olmuyor
Azla yetineyim diyorum ama, hiç yoksun.
Kafa işte buda, düşündükçe kalmıyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!