Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

İyilik de kötülük de,
Allah’tan gelir başa…
O’na karşı çıkmak,
Mümkün mü? Hâşâ! ...

Gün olur devran döner,

Tam her şey bitti derken,
Pılımı pırtımı topladım giderken,
Niye çıkmadın yoluma erken,
Hoş geldin güzelim, hayatıma…
Hoş geldin…

Söyle bana huysuz kadın,
Dillerde mi hâlâ adım? ..
Öldürmekse beni maksadın,
Bitiyorum, yok hiç tadım…

Git başımdan huysuz kadın.

İhânet sarmış dört bir yanımı,
Kimseye kalmadı artık güvenim…
Sülükler sordu canımı, kanımı,
Kalmadı şu dünyada halden bilenim…

22 Ocak, 2006 Burhaniye

Hizmet etmek sevaptır insana,
İyilik yap, kötülüğü bırak bir yana…
Aldanıp ta varlığa, sahte zamana,
İnsanlara eziyet etmeyelim…

Bazıları yetim hakkı yerken,

Karahisar Kalesi'ne,
Çıktım da inemedim…
Horon tepen yârimi,
Bir türlü göremedim…

Karahisar Kalesi’nin,

Balıkesir’den gardan,
Kara tren kalkar…
Bigadiç’ten yâr sevdim,
Başımı derde sokar…

Sıladaki sevdiğim,

Öyle bir yerdeyim ki,
Bir yanım dağ, bir yanım taş…
Öyle günler geçirdim ki,
Gözümde dinmedi yaş…

Dert mi, çile mi, keder mi bu?

Gezdim adım adım Anadolu’yu,
Kilis’te, Gördes’te gör halıyı,
Kış gelince kar kaplar Bolu’yu,
Gezilecek güzel yerler bizimdir…

Bâr teper Erzurum’da dadaşlar,

Tarih, doğa, plâj, deniz,
Mevsim her dem bahar Ören’de…
Garip, yoksul, soluk beniz,
Bir kız çiçek satar Ören’de…

Türküler susmaz, çalar saz,