Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

Âni kararlar
yıktı beni hep..
Bırakamadım
zamana bazı şeyleri...
Zaman,
çareymiş her şeye.

Ben,
Yokum artık! ..

Güneş doğmasın,
Bulut eksik olmasın
Zirvelerden..

Bir yaz günü karşılaşınca senle,
Ne hâle geldim bak bir dinle:
Ben eridim gittim senin sevginle,
O sıcak, şirin domates tarlasında…

Bitmesin bu rüya diye yazmıştın,

Aylar oldu
ayrılalı senden..
Haberin alamıyorum
gelenden, gidenden..
Ve…
Kahroluyorum hasretinden…

Olmadı tenhâda bir konuşmamız.
Bir lâle ile başladı bizim sevdâmız…

5 Mayıs 1997, Ş.Karahisar

Yolun düşerse Bigadiç'te bir köye,
Eşek sırtında giden çocuklar görürsün...
Misafir olursan ıssız, kerpiç bir eve,
Yoksulluktan beli bükülmüş analar görürsün...

İhtiyar bir adam çift sürer elinde değren,

Yıllarca
Gezdim diyâr diyâr..
Bırakmadı peşimi
Misâl-i gölge…
“İnlemek,
…ağlamak,

Sorma artık hâlimi, hatırımı.
Nerdeyim, ne yapıyorum, sana ne?
Anlat herkese gizlediğim sırrımı.
Yeni sevgililer yaz aşk hânene…

Unut yaşanan güzel günleri.

Bir hayli oldu gurbete düşeli,
Yüzüm gülmez Eğribel’i aşalı,
Ben ağlıyorum eller hep neşeli,
Hâlin nicedir diye soran olmaz…

Bir yârim vardı delice sevdiğim,

Gecenin ikisi..
Uzandım
Gıcırdayan ranzama,
Seni düşünüyorum…
Aklımda,
Sen varsın..