Mehmet Bicik Şiirleri - Şair Mehmet Bicik

Huduttan huduta yol bulup koşan,
Kâlbi yiğitlik duygusuyla coşan,
Şehîdlik arzusuyla yanıp tutuşan,
Vatan sevgisiyle dolu bir erim…

20 Ocak 1998, Malatya

Dilimin ucuna geliyor,
Sana diyemiyorum,
Söyleyemiyorum bir türlü…
Neyi mi?
Senden vazgeçtiğimi,
Seni unuttuğumu…

Bir bahar günü
Geldiğimde kapına,
Buyur ettin bana
Heyecanla…
Girdiğimde evinize
Başladın tir tir titremeye…

Sevgili Ahsen’im,
dayanamıyorum artık…
Gözyaşlarımla
yazıyorum bu satırları…

İnan,

Ben istemedim kızım
Senin boynu bükük kalmanı,
Gönülden yaralanmanı,
Acılara dalmanı,
Kızım ben istemedim…

Ertelenmiş sevdâların
Kurbanıyız
Biz seninle…
Sevmeye,
Sevilmeye
Bulamadık vakit…

Verdiğin güller solsun,
Acılar hep benim olsun,
Belki de mutlu olursun,
Güle güle aşkım, güle güle…

Yeni hayat kur kendine,

Giresun’da meydanda,
Otururduk yan yana…
Bir mey sun ellerinle
İçeyim kana kana…

Giresun’da kalede,

Geçmişe bakınca yaşlı gözlerle,
Sel olup aktı duygularım…
Gönlümü avuttum tatlı sözlerle,
Bölündü gecelerde uykularım…

Yıkıldı, evim, barkım, yuvam.

Bu gece ilk kez
Sensizliğe ağladım…
Verdiğin acıları,
Çektirdiğin sancıları,
Döktürdüğün gözyaşlarını
Bıraktım bir yana;