Gördüğümden beri yoktur ötesi
Denize benziyor, keser nefesi
Gökyüzünün bile ‘o’dur hevesi
Gözlerin sevgilim, ah o gözlerin.
Baktığın yerlere hiç yağmaz mı kar?
Geceleri uzaklara çığlık olur sesim,
Denizden çıkan yosun kokusundan keskin
Sana olan özlemim.
Bu sabah,
Yine sırf senin için aralandı gözlerim
Günaydın sana her şeyim!
Buradan yoksul coğunluğa değil,
Aydın azınlığa sesleniyorum;
Beni karanfille değil, gülle uğurlayın.
Şair adam biraz da yakışıklı olmalı diyorum;
Siz benim gidişime aldırmayın.
Denizin dalgasından hesap sorulmaz
Güzelin işvesine çare bulunmaz
Öyle bir sevdim ki güzel ben seni
Dalgalar kürek oldu, çeksen varılmaz
İstanbul güzelimi çirkin ediyor
Ne vakittir aşkından uyku tutmaz oldu
El ayak çekilince geceler
Dışarıdan görene herşey ne güzel
Telaş edilecek birşey de yok üstelik
Lakin, nedendir ki kalbim
Yanlışlıkla eve girmiş bir kuş gibi
'İnsanların dallarında
Türlü mutluluk var' diyor
Gecelik bir filmin yaprak delikanlısı
Damarları, şırıldayan kan ile büyüyen.
Üstelik, iyi de heceliyorsan İs-tan-bul-lar'ı
Sızlaması gündüz kırmızısı, sevmesi de
Ben bu gece ölürsem
İlk ağlayan annem olur
Sonra herkesi sırayla ağlatırım
Karşı gelen olursa beter ederim
Öyle hoyrat olurum ki
Hacer, bahçemde açan tek çiçek olur.
Bakışlarının daldığı yerde de
Gördüğün yerde de
Görmediğin ve göremediğin yerde de
Sana aşık, seni özleyen
Sadece ben varım!
Bu, gerektiğinde
Sen dahil hepiniz
İstanbullu olmuşsunuz
Ben dahil, hepiniz.
O da İstanbullu olmuştu hatırlarsan
Hani, ara ara
Hiçbirşeyi en çok düşündüğüm
Her şeyin hiç olduğu her an
Seni düşünüyorum;
Varken nasıl yok olduğunu.
Her anımda yaşamımda olduğunu düşünürken
Aklıma, aklımın da olmadığı geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!