1973 Kulp doğumlu, ilk, ortaokulu Kulp'ta okudu. Liseyi Silvan'da bitirdi. Uzun yıllar İstanbul'da yaşadı. Çeşitli işlerde çalıştı. Esnaflık yaptı.
Kaç zaman oldu;
Uzaktayım, uzağında...
Ne sen geldin,
Ne de ben geri dönebildim.
Bilinmezlik konulmuş yolumuza.
Aha!
Sen bekle geleceğim derdi...
Gün boyu bekledim,
Aylarca bekledim,
Yıllarca bekledim,
Gelmek nedir bilmedi.
Ya o beni unuttu gittiği yerde,
Nasıl bir sıkıntı, nasıl bir daralma Allah'ım;
Ruhumun içine barınmış,
Kovuyorum gitmiyor, seviyorum olmuyor,
Acıtıyor bedenimi.
Sanki yakılan evimin duvarına dokunduruyor,
Oynaşırdı yapraklar kendi dalında;
Düşen savrulurdu kaldırımlarda.
Vur süpürgeci topla hepsini,
Yerine yeşerir belki yenisi.
Hanginize türkü yaksam bilemedim...
O kadar çoksunuz ki çocuklar!
Kimi ansam içinde dram.
Ceylan'ı desen yaradır, acıyor gün be gün.
Uğur'u desen figandır Mardin Ovasında.
Her zamanki gibisin Amed,
Bir sıcak, bir soğuk...
Bazen de ikisisin.
Yani; hem sıcak, hem soğuk...
Sabahında;
Ankara'nın az bulutlu, hafif esen ruzgarıyla uyanmak!
Karşında Ankara Kalesi, baş ucunda eski meclisin 1921 kardeşlik anayasası bakışır...
Tarihin derinliklerinde saklı barışın recetesini uygulamanın zamanıdır.
Hastalığı yok edecek,
Ve ben kayıp bir dağın doruklarında yapayalnızım derken...
Ne bir ağacın gölgesi, ne de bir taşın yuvarlaması...
Sadece Sen varsın ya, varsın yuvarlanan taş başa deysin!
Beklemek...
Gelecek bir güzel haberin müjdesini almak,
Saniyelerin bile saatlere dönüştüğü bir zaman diliminde yaşamak!
Beklemek sadece beklemek. Kulaklarında yankılanmasını istediğin o sesi duymak...
Yakınında duran o sesin, uzaklardaki dağlardan yankılanıyormuş gibi uzağında hissetmek.
Beklemek!
Döndüm.
Hem de en hassından...
Geride bıraktığım çamurlu yılların batırdığı vazgeçilmez sandığım bir kaç insan...
Hiç anlamadığım kirli mi kirli birden çok lisan.
Anlatılamayan, anlatılması elzem oldukça fazla kelam.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!