Mahir Odabaşı Şiirleri - Şair Mahir Odabaşı

‘’Nerede olursak olalım,
Biz bu yörenin insanlarıyız.
Birbirimizi asla unutmamalıyız
Çünkü gün gelir emekli oluruz
Vatanı asliye döneriz,
Dedik ya, biz bir birimiziz,

Anne - baba çocuklarını büyütür,
Gün olup kırt kanaat zor geçinir
Lakin sizden bıktım deyip yüksünmez.
Fedakarlık hep kendisinden olur, eksilmez
Ahirde çocuklar anne babalarına kerhen bakar
Sabır deposu zamanla bir bir boşa akar

önceden çeyizlere:
sevinçte, hüzünde bir yürek olunsun diye konurdu tek yastık
ya şimdi öyle mi? :
zora gelmeden ayrılın diye konuluyor çift küstüm yastık
sonuç:
bir ömür boyu diye çıkılırken yola,

Çalışmak için gittin gurbete,
Gidiş o gidiş, bir daha dönmedin,
Çok seviyorum dediğin memlekete.
Dön hele oğul, dön hele..!

Hasretinden, anan hasta yatıyor,

Köylerden şehirlere dolduk,
Apartmanları iç içe koyduk,
Sadece kendimizi düşünüp,
Komşularımızı tanıyamaz olduk,
Biz böyle değildik, neden böyle olduk,
Sen büyük depremler verip te,bizleri

M.Ö. 3600 yılından bu yana,
15.000 defa savaş yaşadı dünya
Dört milyarı aşkın insan öldü
Nice ocaklar yanmadan söndü
…………………………………,
Abdülhak Hamitten bu tarafı

Ağaçtan düştü öldü
Balkondan düştü öldü,
Çatıdan düştü öldü,
Direkten düştü öldü,
İskeleden düştü öldü,
Açık camdan düştü öldü,

Durmadan bizi sırtında taşırsın
Kolun kanadın yıpranır aşınırsın
Hiç şikâyet etmez, çok sabırlısın
Yine de kadir kıymetin bilinmez yollar
Demek vefa bitmiş ki, kıymeti sormazlar

‘’Allah kimseyi ana yapmasın,
Dayanılmıyor...dayanılmıyor,
Birde hayırsız çıkmışsa evlat,
Elde avuçta bir şey koymuyor,
Veriyon…Veriyon, doymuyor,
İstersen sen, açlıktan öl….....!

Dul olsun,
Bekar olsun,
Hiç fark etmez
Bekarsa, yaşı kaç?
Memursa, maaşı kaç?
Yeyip, içip gezmeyi,