Ne, günahlardan geçmişim eyvah diyecek,
Ne, taş kaleler örmüşüm ah vah edecek,
Ne de kötülük etmişim, ettiğimi bulacak,
Bir sana yanmışım, ömür yetmeyecek kadar.
Şiirler yazmışım içimde yanarken,
Bugünlerde, ebruli düşler kuruyorum.
Güneş doğuyor ebruli,
Çocuk gülüşler etrafta.
Güz baharı ebruli.
Bugünlerde fena halde ebruli düşler kuruyorum.
Ebruli.
Kurulda kuruldular
Ne için kurulduklarının farkına varmadan,
Kurulda yeniden kuruldular.
Neye kurulduklarını bilmeden.
Bir Mevlana çiz bana,
Baktıkça hoşgörüyü öğreneyim.
Bir Yunus çiz bana.
Baktıkça pişmeyi öğreneyim.
Üşüyordu ellerim.
Bir an’lık ısınsa da
Birbirine sürtmelerde
Çay bardağında
Islak bir tokat gibi
Vuruyordu “şırak” diye
Candan yanayım(mış) dedi insan.
Canımdan yanayım dedi hayvan.
Ne canını koruyabildi hayvan,
Ne daha çok ısınabildi insan.
Irak’taki çocuklar
Çikolata yemiyormus(basindan)
Bilmedikleri seyi neden yesin ki
Irak'taki çocuklar
Irak’taki çocuklar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!