Lokman Ali Yavuz Şiirleri - Şair Lokman ...

Lokman Ali Yavuz

Adaletli olsun tutumun,
Arkana baktığında,
Adaletinden utanma. “amir”im.

Kılavuzun, karakterinin aynası olsun,
Kılavuzun “kıl”avuzluk yapar.

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Bakma
Bakma sen onların
Horoz gibi yürüdüğüne
Ben onları el etek öperken gördüm

Onların etek öptüğü yerde

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Bir ben mi ıslandım yağmurda yüreğim?
Kaleler ıslanmadı mı?

Bir benim mi yaşlarım oldu?
Ya gök, gök delinmedi mi sağnaklarda?

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

'BU' gibi yakındın.
'O' gibi uzak,
'ŞU' gibi elsin ARTIK.

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Yorgunluk çizgi çizgi dökülür.
Yüzler düşer,
Gözler kuytu kuyularda akşamları.


Bin yorgun dakikadır,

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Başıma ne geldiyse,
Seni düşünürken geldi.

Tozla pembeyi seni düşünürken karıştırdım.
Şoförden küfrü, seni düşünürken yedim.
............çekildiğim de o zamandı.

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Seni sana kapatırlar.
Beni bana kapatırlar.

Bu düğmeleri yapanlar hiç aşık olmadılar mı?
Neden sevgilileri birbirine kapatan düğme yapmazlar?

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Biz halkız.
Duraklarda,
Hep sola bakar.
Sağa giden otobüse bineriz.

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Bana “sen” diyen dil.
“Sen” el’lik getirir. Bilmez misin?
Ayırt etmedi hiçbir şey, beni sen’den

Güneş beni ayırmadı,
Sen kadar ısıttı.

Devamını Oku
Lokman Ali Yavuz

Karanlığın salyaları güler.
Dikilir kulakları çakalların.
Kan kurtlanır.
Tanıdık tanımadık başlar çıkar.
Birbirlerini yerler, unutarak geçmişlerini.
Bir kez kan düşmeye görsün coğrafyaya.

Devamını Oku