Ya-tı-yo-rum
Hakkım var gibi.
Kara Kıta'nın kara gözleri açken,
Ak çocukların sofraları pak'ken.
Ne yüzle yatıp ta batıyorum?
Üstümde tavanım,
Altımda tabanım,
Ormanda yabanımsın.
Kışımda har’ım,
Yazımda gölgem,
Yanılgılarımı arkaya atıp,
Kendime gidiyorum.
Bırakmışlığımdaki kendime.
Kale şehir kuracağım.
Tekneler önünde yıkılmayanından,
Hep sana sığındığımı zannediyorum
Sesini duyduğumda neden hala.............?
Ağlamak istediğimde,
Sevinçlerimde neden hala......?
Burukluğumda neden?
Sana doğru baktığım
Sevecen bakışlarım vardı ya?
Yalandı.
Ellerimi uzatıp,
Yüreğime alırken incitirim diye
Bir sıcaklık akıyor,
Kılcal kılcal.
Sokrat zamanlarda,
Deli gülüşlerdeyim.
Söyle, bahar gelişli
Güz yazgılım.
Hançerinin hançerlediği
Gül bakanım söyle.
Söyle, birsizliğimiz kimden?
Siz ne güzelsiniz parkta.
Gözleriniz nasıl değişiyor birden,
Parka girince.
Ne çok haksızlığımız var size.
Güldüğünüz yerde olmalıydı her şeyiniz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!