Çocukluk günlerimde kurduğum düşler
Masallara karışan, masum hevesler
Bulurdu dünyada, sevgi kanıtı
Çınarlı yol o günlerin canlı anıtı.
Giyince basmadan fırfırlı elbisemi
Anla artık! Asırların emeği meyve veriyor sonunda
Düşman ekti tohumu, acı hasat biçiliyor toplumda
Mezhep, parti, Irk ayrımı ve yaşanan milli bir akım
Sürü müyüz sanki biz, durun ne olur Afaka bakın
Her şeyin modası geçer ancak! Modanın modası geçmez
Bir dakikaya, bir ömür, sığar mı derdim?
bir an bile yetermiş başa geldi, öğrendim.
Bir zalimin hükmüyle! Silindi ömrüm
Zulüm pınarından, içip ağladım.
Hiç eliyle ateşi, tutar mı insan
O da bebek ti, bir zamanlar.
Habersizdi başına gelecek elemden.
Temelsiz bir sevgide yeşerdi canı.
Habersizdi günahın kirli teninden.
Kıyamet koptu bir bebeğe, haberi yokken.
Biz terk edince, ölmüş evimiz.
Viran olmuş, güller açan bahçemiz.
Balkonda hala, can çekişen sedir,
Soruyor sessizce, bu evin halkı nerdedir?
Böğürtlenler, sarmaşık gülleri bahçemizin çitiydi.
Coşkun akan su durulur.
Hırçın ata, gem vurulur.
Günü gelir, eden bulur.
Akıl ermez, susar Asi.
Asi! Canlar verdiğim.
Bu gece Ay, bir başka doğmuş.
Sanki dünyayı, nur ile sarmış,
Aydınlık ve huzur, geceyi almış
Yıldızlar da mutlu, Ay gibi parlak.
Gecede kanmış Ay'a mutlu halinden.
Güneşte kavrul dun, gecede üşüdün.
Rüzgar’da toz duman savrul dun.
Ne öldün, ne avun dun.
Yüreğim gibisin, toprak.
Sende ben gibisin,
Rabbim! Bize bir dünya verdin, parsel parsel bölüştük
Kardeş demeden, dindaş demeden ölümüne dövüştük
Her taraf ölüm kokar, her taraf kan!
Nereden geldiğini unuttu insan.
Keşke bir dünya gibi, bizde bir olsaydık.
Karasız karınca ve arkadaşları, yine harıl harıl çalışıyorlardı.
Kararsız karınca henüz çok gençti. Buna rağmen kendi ağırlığının iki katı yük taşıyordu.
Yük taşımak onun için sorun değildi: Çünkü o da bütün karıncalar gibi çalışkandı.
Onun tek sorunu kararsız olmasıydı. Arkadaşları da bu nedenle ona kararsız karınca derlerdi.
Bizimki, o gün yine kararsızlığı yüzünden en sona kalmıştı. Şu tohumumu alsam, bunu mu alsam derken yine sıranın en sonunda gidiyordu. Sağa sola bakıp oyalanınca arkadaşlarına yetişmekte güçlük çekiyordu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!