Kürşat Hardal Şiirleri - Şair Kürşat Hardal

Evren, galaksiler,
Güneş sistemleri,
Ve ay.
Bir tek dünyada yaşam var.

Ne alaka der gibisin,

Kelimeler tükenince,
Yerini ölüm sessizliği alır.
Şair cinayeti betimler,
Cesetler sayılır.
Her ceset,
Cinayet sanılır.

Doğru muyum?
Yedi can,
Yedi canan,
Her biri cihan.

Ayrı kapılar,

Ben kralım;
Aç kalmaların,
Susuzluğun,
Umutsuzluğun.

Ben kralım;

Saklayamam ruhum,
Daha fazla seni.
Bu saatten sonra,
Yok edemezsin kendini.

Hangi maskeye bürünsen,

En olmadık zamanlarda geliyorsun;
Kalbime,
Aklıma,
Benliğime.
Yeter artık..
Uykusuz gecelerimde,

Bir mısra düşüyor gece,
Yıldızlardan dimağıma.
Kapatıyorum pencereleri,
Bir bir vuruyorlar kapıma.

Haber mi getirdiniz yıldızlar?

Nedenini bilmiyorum,
Bir sese kulak veriyorum.
İçimde bir yerlerde,
Büyüdükçe bir şeyler siliniyor.

Kaybettiğimi hissediyorum,

Her şey;
Bir şeye erdi sevgilim.
Başlangıç seninle başladı,
Son benimle bitecek.
Şimdi, geri gelmeyeceksen;
Yak hayata yazdığım hikayemizi.

Bulunmaz eşi bu diyarda,
Zamana adanmışlıkların.
Bilinmez değeri bu sinede,
Zamanla yaşanmışlıkların.
Kimse kalmıyor,
Kalamaz da olduğu yerde.