Kubilay Enginol Şiirleri - Şair Kubilay ...

Güneş kırbaç gibi şaklatırken,hüzmelerini obaya
Küllenmiş gece eğlencesi,başlamıştır soğumaya
Koştururken sabahın köründe çovuklar,çıplak ayaklarıyla
Mahmur gözlerle çamaşırlar hazırlanır,yıkanmaya
Ay görmüş,akşam olanları
Çeribaşının,çingene dilberine aşkını

Çocuğun süte
Yemeğin,tuza
Hasreti gibi,hasretim ben sana
Toprağın,yağmura
Bulutun yağmaya hasreti gibi
Hasretim

Boşver herşeyi yaşamana bak
Hayat çok kısa,ne olacak
Hayat çok önemli yaşadığın manada
Bir bakacaksınki yatıyorsun musallada

Çiçeklere bak,kuşlara bak

Gel midem,bayram edelim
Seninle şöyle bir Gazianteb'e gidelim
Baklavalar,börekler
Bizi şimdi merakla bekler
Sabah altı,gün yeni başladı
Gaziantepte şimdi Beyran zamanı

Dokuz ay karnında taşıdın Ana,Baba olan anlar
Bir çikolata,bir silgi için yapılmadımı fedakarlıklar
İlk tekme atışımda nasıl heyecanlanmıştın Anne
Doğdum gülücüklerle,mazhar oldum sevginize
Okudum,büyüdüm,koca adam oldum
Nişanlandım,sevdiceğim aşık olduğum

Yine çöktü akşam karanlığı üstüne
Derinlerde yankılanan çocuk çığlıklarıyla birlikte
Keşke
Keşke,ama niye
Tekyıldızlı yarini almıştı bir bahar
Sadece gökte değil,yerdede yıldız kayar

Yırtılmaya mahkum kağıtlar bilir
Birde haykırarak paylaştığım dalgalar
Bahçemdeki dert taşım
Birde sen bilmezsin
Şiirlerimin mısraları bilir
Okuyan yürekler bilir

Yürüdü sular dallara,can verdi yapraklara
Gönüller şenlendi,yürekler dualara
Bulutlar çekildi,ışık geldi semaya
Yürekler huşu ile döndü,Hacı Bektaş'ta
Yürüdü kız,üzerinde beyaz esvabı
Kalbine vurmuştu,güzel endamı

Henüz gün ışımamışken,ankarada
Sabah beş
Kızılay,bakanlıklar otobüsü gidiyordu
Mışıltıların arasından
Sessizce geçiyordu
İçinde bezgin,uykulu suratlar

Kız kurusu,kuru kayısı
Kaderi antika semaverin aynısı
Armudun sapı,üzümün çöpü
Ayırdı heyhat
Baktıki geçivermiş
Acımasızca hayat