Rakı kadehinin buğusuna
Çizdim hayalini
Önümde gani sofra
Sen yoksun
Her yudumunda paylaşır
Sen olmasanda resmin
Gözlerimin rengi sevgi
Saçlarımın hüzün
Okşama sakın saçlarımı
üzülürsün
Göğsümde yanar aşkımın ateşi
Arar gözlerim sevgi güneşi
Benim bir yeğenim vardı
Beraberce yaptığımız
Kağıttan kayıkların birine
Bindi
Gitti
Sapsarı saçları vardı
Alacakaranlık çökmek üzere istanbula
İnsanlar telaşlı bir an önce,ev
Eski istanbul türküleri sızar
Yarı aralık cumbalardan
Karafakilerde rakılar hazır
Yemekler kuzinede
Paketinden bir sigara çıkardı
Gülümsedi doğumunu anımsadı
Kokladı sigarayı şöyle bir
Annesi yeni tenini nasıl koklamıştı kimbilir
Yaktı,bir duman çekti hafifçe
Gidiverdi ilkokul günlerine
Bir hazan akşamüzeriydi
Solgun bulutlar
Bu aşkın tek şahidiydi
Sararmış yapraklara yazıldı tek tek
Ayrılınmayacaktı ölene dek
Solgun bulutlara yağmurlar karıştı
Nihayet
Aşklarını söylediler
Aşk'ı yüreklerindeki zindanlardan salıverdiler
Uçtu,bembeyaz güvercinler
Gözlerine aksetti,beyazlık
Nurlar yağdı üzerlerine
İçimdeki kurşun askerleri vurma
Devirme tek,tek
Yüreğimi koruyor onlar
Ben ölene dek
Kurutma yüreğimdeki çiçekleri
Koparma,koru,sev
Sen gittin,ışığın kaldı
Bedenin gitti,kokun kaldı
Gözlerin gitti,ışıltısı kaldı
Sevgin zaten hep vardı
Gurbette yıldızlara bakıp
Gözlerine hasretimi gideririm
Rüzgara kulak verip
Sesini duyarım oğlum
Uzun yollara bakar sevgini anarım
Yeşilliklere sevincini pullayıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!