Sabah
Pamuk saçlarını taradı yine
Terso olunca, kahvede yatardı
Buruşmuş ceketi,pantolonu
O günün kötü olduğunu ispatlardı
Oturdu herzamanki gibi masaya
Yolları kesişsin istemedi
Hep kaçtı
Ondan
Karşılaşmak istemedi nedense
Hiç
Belliki bi haber kaçınılmaz
Demir kapılar açılınca,
Bir avuç dert saçıldı avluya.
Kahırları içlerine gömülmüş
Dağıldılar bir o yana, bir bu yana.
Güneşe hasretlik çektin mi hiç?
Sevgiliye kavuşur gibi baktın mı ona?
Umutsuz aşkamı düştük
Buluşmamız imkansız
Sevgi bize günah
Zaten buna alışmışız
Buğulu gözlerle bakmak kaldı
Çaresizce,birbirimize
Seni sildim
Düşüncelerimden,gözlerimden
Geceleri dertleştiğim,taşımdan
Seni sildim,unuttum
Ne olursun git rüyalarımdan
Hayallerimde yanlızım şimdi
Kakmalı koltukların dili olsaydı
Ya'da o kocaman avizelerin
Hep birlikte onaylarlardı
Kadersizliğini mürüvetin
Sadece isminde kalmıştı
Ötesi yoktu,mürüvet
Bana düşman ol
Birde bunu deneyelim
Denemediğimiz kalmadı
Sen sevmedin,ben sevdim
Çiçek bahçeleri serdim
Olmadı
Sabah vapurunda gördüm sizi
Uçtu,gitti birden aklım
Daldım gittim vapurun izine
Yatıp uyumak isterdim dizinizde
Saçlarımı okşuyorsunuz sandım
Rüzgardan nasılda aldandım
Akşamüzeridir yine istanbulda
Kepeng seslerine karışır,ezan sesleri
Diğer yüzü bekler sotada
Bilmez istanbulun çoğu sakini
Alınmış ucuz şaraplar
Binbir diller dökerek belkide
Tavla şakırtısına karışmış mısır lezzetinde
Çocukluğum
Herkes bir sona ulaşmak için
Zar atıyor biteviye
Adaya yanaşmakta olan vapurun gürültüsü
Hayat yolunda zar atmışları indiriyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!