Bilirim, sen benim bir özlem vaktim
Menevşe, papatya, sümbül gülerken
Sen benim biricik yaşam sevincim
Sen benin gülümsün bülbül ağlarken
Sendelemiş sevdam, içmişsem ağı
Sevmesini bil,
sevmek seni şanlı eder.
Bir el tut,
o bir el seni aşkın şarkısında demler.
Bir şarkı söyle,
bir şarkı her şeyi söyler.
Bir yuva yapalım, yakut kafesli
Hoş seda bağrında keyif çatalım
Viran bağın muhabbeti, bir teli
Aynı güzellikten aşka katalım
Şu yalan dünyadan gidelim öte
Ya sabır, ya sabır...!
Ben boş tencere...
Yoksula ekmek yerine taş yediren;
ülke hazinesini soyan,
yalan konuşan,
Göklerden ölüm seyirterek bakıyorsa
İnadına gönüllerden sevgi yerine zulüm yağıyorsa
Kimse sevinmesin boşuna
Sonra ürkek yıldızlar karanlığa saklanıyorsa
Güneş ışık vurmaktan korkuyorsa
Bu can bende değil ey gençlik çağı
Gönülsüz yaşama gel bel bağlama
Güçlü isen yıktım deme bu dağı
Son sahibim ölüm deyip ağlama
Köhnemiş toprakta biran var olsak
Bu can çeker Camuşlu toprağını
Sadık dostluk kuran kırı özledim
Kavrul sen yüreğim tütsün dumanı
Gelin huylu edep, arı özledim
İki gözüm çeşme olmuş küpünde
Hristiyan kulübü kahbe kurşunun adı...
Hükmünü ver artık yüceler yücesi kadı.
Zulüm baş köşeye oturmuş fermanlar yazar
Değneğin de şeytan, cin her bir belayı saçar.
''Ben Türküm'' demek korkutuyor sinsi kafiri,
Unutmaz; kusar geçmiş de içtiği zehiri
Söyler cahil çirkin söz, düz akıl olmaz kefil,
Her suça yalan fikir nakşeder kaypak bir dil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!