Korhan Külçe Şiirleri - Şair Korhan Külçe

Dikkat Önemli Uyarı: ''Karşınıza Yanlış Kadın'' çıkabilir

Adam, sabahı emekle karşılar;
Avuçlarında nasır, gözlerinde umut.
Her lokması alın terinden doğar,
Sabırla örülür yarınlarının umudu.

Bir şehirde iki kadın yaşardı.
Biri eril,
Biri feminen.

Eril kadın,
Çelikten bir zırh kuşanmıştı.

Bir Erkek, “Ben bana özel, diğer erkeklerin kolayca ulaşamadıkları, göremedikleri bir Kadın istiyorum,” diyorsa, bunda sonuna kadar haklıdır. Hayatına kimi alacağına, kiminle mutlu olacağına, kiminle aynı yolda yürüyeceğine karar vermek Erkeğin en doğal hakkı.

Herkesin kalbi farklı atar; kimisi fırtınalı bir ruh arar, kimisi sakin bir liman.

Diğer erkeklerin kolayca ulaşamadığı, kendine 'özel' bir kadınla gelecek kurmak istiyorsa, bu onun kişisel tercihidir. Kimse ona, “Böyle birini istememelisin,” diye kural koyamaz. Kendi hayalini kurmak, kendi sınırlarını çizmek erkeğin özgürlüğüdür.

Bir Erkeğin Sessizce Uzaklaştığını Gösteren 7 İşaret

1. Tartışmaların Sonu
Eskiden her kelimenin ardında seni ikna etme arzusu vardı. Her itirazında seni geri kazanabilmek için sabırla çabalıyordu. Ama şimdi sessiz… Çünkü artık kavga etmek, tartışmak, haklı çıkmak umurumda değil. Huzuru arıyor. Sırtını yaslayabileceği bir güven istiyor. Ve ne yazık ki bunu sende bulamayacağını anladı.

2. Konuşmaların Tükenişi

*** Sağlıklı Sınırların İzinde

Aşk, bazen insanın içini ışıkla doldurur; bazen de karanlık bir boşlukta yankılanan ayak seslerine dönüşür. Bir zamanlar kalbimizin merkezinde taht kurmuş biri, ayrılıkla birlikte o tahtı terk ettiğinde, geride yalnızca sessizlik kalmaz. O sessizlik, çoğu kez fotoğraflarda, anılarda, sosyal medyanın ekranında yeniden canlanır. Ve bir gün, erkek kararını verir: Engellemek.

*** Engellemenin Yanlış Okunan Dili

Eşler arasında gerçeğin değişmez kuralı

Bir kadına en doğru sözü kocası söyler. Çünkü onu gerçekten tanıyan, iyiliğini düşünen ve hayatın her zorluğunda yanında duran tek erkek odur. Koca, karısını dışarıdaki kurtlardan, sahte dostlardan, kirli bakışlardan korur. O olmadan kadın, kalabalığın içinde yalnız bir hedefe dönüşür.

Sadakat, arkadaş masalarında tüketilecek ucuz bir kelime değildir. Sadakat, evliliğin direğidir. Bir kadın, önce kocasına sadık olmak zorundadır. Arkadaşına, komşusuna, sosyal medyaya değil… Sadakat, eşine gösterilir.

Evlilik, sadece iki insanın yan yana gelmesi değil; aynı zamanda iki hayatın, iki bakış açısının, iki değerler sisteminin birleşmesidir. Bu nedenle evlilikte en temel yapı taşı, benzer yaşam tarzı ve ortak dünya görüşüdür. Eğer bu temel uyum yoksa, en ufak çatlaklar zamanla derin uçurumlara dönüşür.

Bir insanın yaşam tarzı, yalnızca ne yiyip içtiği, nasıl giyindiği ya da hangi alışkanlıklara sahip olduğu değildir; aynı zamanda hayata bakışını, aileye, sadakate, sorumluluğa ve geleceğe dair duruşunu da yansıtır.

Dünya görüşü ise bunun daha da derin boyutudur: inançlar, değerler, öncelikler ve hayattan beklentiler. İşte bunlar örtüşmediğinde evlilik, bir sevgi yuvası olmaktan çıkar; sürekli çatışmaların ve mücadelenin yaşandığı bir arenaya dönüşür.

Hayat, bir yol ayrımıdır bazen; kimi yollar birleşir, kimi yollar sonsuza dek ayrılır.

Gidenler, ardında bıraktıklarıyla mı anılır, yoksa geride kalanların kurtuluşu mu olur? Bu soru, kalbin en kuytu köşelerinde yankılanır.

Gidenler, kaybettiklerimiz midir, yoksa bir anlık acıyla kurtulduklarımız mı? Her ayrılık, bir ders; her veda, bir aynadır ki, kendimizi ve gerçeği onda görürüz.

Görünür Olmanın Yükü: Kadının Sosyal Medya Zorunluluğu

Çağımızda insanın elinde taşıdığı telefon, artık yalnızca bir iletişim aracı değil; kendi kimliğini sergilediği, görünürlüğünü kanıtladığı bir vitrin. Sosyal medya, hayatın sahnesini evlerimizin içine taşırken, özellikle kadınlar bu sahnede daha görünür, daha incelenir, daha tartışılır hâle geldi.

Kadın, bir fincan kahveyi bile paylaşırken aslında yalnızca o anı değil, kendi imajını da kurgular. Filtreler, estetik dokunuşlar, pozların arkasında gizlenen görünmez bir ses vardır: “Beni görün. Beni onaylayın.” Bu, çoğu zaman farkında olunmadan bir alışkanlığa dönüşür. Bir süre sonra, yaşanan anın kendisi değil, “paylaşılabilir” olması kıymet kazanır.

Yalnızlık, bir tül değil, bir kefen gibi sarar onu; boğmaz, ama nefesini keser. En mağrur yürek bile, bir anlık sevgi için ağlar. Bu ağlayış, onun en derin, en sessiz, en kırık ağıtıdır.

Güçlü kadınlar yalnız kalır; çünkü güçleri, onları hem taçlandırır hem lanetler. Ve bu, onların en hüzünlü kaderidir.

Güçlü kadın olmak, bir lanet gibi ağır gelir. Onlar, kalabalıkların hayran bakışları altında parlar, ama bu parlaklık bir tuzak gibidir.