Başka Bir şeye Sözüm Yok
Ben Adalet İstiyorum
Servete Mala Gözüm Yok
Ben Adalet İstiyorum
Düşünürüm Kara Kara
Gök kubbe delinmiş diyorlar,
Yıldızlar yağıyormuş sağanak halinde.
Gözlerimde beton duvarlar,
Ben içerdeyim.
Rengi değişmiş diyorlar tabiatın,
Umut hepimizin harçlığı tomar.
Umut sam rüzgarları kadar sıcak.
Umut bütün ihtişamıyla gebe sabaha.
Umut biz kadar yakın bize aslında.
Bilmek gerek..
Devrik bir cümlenin çaresizliğine ağladım zaman zaman
Üşüdüm gerçeklerin ayazında yol bilmez yolcu gibi
Ben bilirim diyenlere sattım fikrimin güllerini
Savurganlığına perde çekip hayatın
Yaşadım yaşamışlığımı bir daha
Ve hiçbir şey bilmeyen ben tükettim tükenmişliğimi çoktan
Bizum köyun kizlari
Çekilmeyi nazlari
Nasıl huyları vardur
Anlatayım onlari
Deli Ahmetun Hava
Onlar;
Bir zamanlar ölülerini toplayamadan gittiler.
Ve şimdi, onların torunları
Ellerinde kara çantalarla geldiler.
Hiç utanmadan tarihimizden tepedekiler,
Bir masada emirlere boyun eğdiler.
O masum insanların ürkekliğine ağladı yüreğim
Özgür rüzgarların yelkeni mahcup
Alıp götürür esintilerini bilindik diyarlara doyumsuz hergeleler
Çizilmiş rotası neylesin tekne azgın denizlerin merhametsizliğine
Birileri dur diyebilmeli korkakların saklambaç oyununa.
Kula kulluk değil var oluşun tohumları
Nereye gizlenmiş yıldızlar.
Hani portakal yüzlü mehtap nerede?
Sevilmiyor arkadaş demli çaylar,
Bulutlu gecelerde.
Çıkar aklından karanlık yolların
umutsuzluğunu.
Bil ki bütün yollara Güneş doğar.
Zulmetme yüreğine, aç gönlünü sonsuzluğa,
Bil ki ufuklardan öte ufuklar da var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!