Bunca yıllık hasret yeter.
Köyüme götürün beni.
Burnumda kokusu tüter.
Köyüme götürün beni.
Çocukluğum orda kalmış.
Bir bölge var yurdumda Sakarya’dan Artvin'e.
İşte burada yaşar kuzeyin çocukları.
Arasan bulamazsın yer yok nefrete kine.
Sevgiyle dolup taşar kuzeyin çocukları.
Bu masmavi suların ne dibi var ne başı.
Hep yek salladum zari
Yuzum oldi sapsari
Kalmadi bende bişe
Sele verdum ambari
Lagara lugara
Hep ben yandım hep ben,
Kimse yanmadı benim derdime.
Her derde yanmaktan bittim.
Acıyorum kendime.
Devleşip durdu bu sıra yalnızlığım.
Arayıp durdum gecelerde seni.
Aklım firarda ardından.
Neden yüreğime bu eziyet?
Neden anlamsız gidişine mahkumiyetim?
Nedendir sıcaklığıma yüz çevirişin?
Bu bir serzeniş
Yüreğimin derinliklerinden kopup gelen.
Bu bir baş kaldırış ahlak çöküntüsüne.
Medeniyet içinde medeniyetsizlik,
Hür düşünceyi kulağıma fısıldayan ahmak;
Bilmez miyim sanıyorsun hür düşünceyi.
Düşünce hür de ben hür değilim.
Bir daha uyumasın diye ahali,
Karanlığı gizlemeye kalktı delinin biri.
Sadece rüyası kaldı elinde akıllının.
Geri vereceksin aldığını;
Yediğin ekmeği, içtiğin suyu.
Geri vereceksin aldığın her nefesi.
Saklayamazsın hiç bir şeyi içinde.
Aldığını veremezsen,
Soğur bedenin ölümün kucağında usluca.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!