Gönül görücüye çıktı.
Aşkı bilen güzel arar.
Artık yalnızlıktan bıktı.
Kıymet bilen güzel arar.
Sevgidir kalbimin sesi.
Yüreğimdeki aşkı ah bir anlayabilsen.
Boğma beni ne olur aşk denilen pınarda.
Aşkımı hiçe sayıp beni ret edeceksen,
Bunu bil ki ahrette iki elim yakanda.
Mutlu edersin beni aşkımla tutuşursan.
Kürsüde laf cambazı bize ahkâm kesiyor.
Boş sözlere karnım tok, inanmıyorum işte.
Konuşması o biçim, rüzgâr gibi esiyor.
Boş sözlere karnım tok, inanmıyorum işte.
Sayesinde yolumuz düze ulaşacakmış.
Hakkın yoktu buna.
Hakkın yoktu şarkılarımızı üşütmeye.
Hakkın yoktu yaşamışlığımızı hançerlemeye.
Olmamalıydı baharımızda yıkılmışlık.
Ağlamamalıydı gülüşlerimiz ayrılığın
ardından.
Meralar hüzünlü camiler yasta.
Köyler boşalıyor dur diyen yok mu?
Bağ bahçe yaralı değirmen hasta.
Köyler boşalıyor dur diyen yok mu?
İnanın ağladım köyü gezerken.
Rahmetli olalı seneler oldu.
Hala hüzünlüyüm yanıyor sinem.
Kendini her andım gözlerim doldu.
Bize özü gibi bakardı ninem.
Çalışır dururdu yoktu amanı.
Ben onu başındaki şapkasıyla sevmiştim.
Nereden bilirdim ki
Şapkasında ki yıldızı bana koz olarak
kullanacağını.
Ağlıyor toprak inan ki.
Benim köyümde köyüm de.
Hayat tümden durdu sanki.
Benim köyümde köyüm de.
Köyde kaldı dört beş dede.
Hükümlü olmaya gör sanki saatler durur.
Her saat bir ok olup girer bağrını deler.
Kader tokatlarını işte o anda vurur.
Ömrünü çıra gibi yakar mahpushaneler.
Kilitlenir kapılar ateş düşer özüne.
Demek gidiyorsun sen buralardan.
Son bir kez halime bak da öyle git.
Dibi görünmeyen sarp kayalardan.
Beni uçuruma at da öyle git.
Duyunca ayrılık sözünü senden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!