Savurur beni ruhum, hem dibe hem de göğe..
Bi tutunamadım ben, arşın nur gölgesine.
Paramparça bedenim, dilimlenmiş bin öğe,
Birleşip uçuversem, Hakk'ın yörüngesine.
Kaçarı yok ölümden, nefisle etme plan.!
Fırtınalar kopuyor yüreğimde delice,
Ne sevgi kaldı bende, ne de gülen mutlu yüz.
Ne yana esse harap, mahveder hep gizlice,
Bende çığlık, duyan da ben, kendimle, yüzbeyüz.
Bu yoldan geçenler ki; sanmasın azıktan kasıt malı serveti,
Geçmeyegör ki; savrulmuştur yollara ecirden arta kalan zahmeti.
Zaman sende nedir ki? Saniye, akrep, yelkovan.
Bu mudur sence tasan, aklından geçen kavram.
Başka izahı olsa ne derdin? Söyle bana.
Ulaştığın yaşın mı? Dünde kalan ahın mı?
Ey zaman, telaşın neden, durmak yokmu sende?
Kırık kalpler var toplanacak, saçılmış yerde.
Bi dur hele, şöyle bir etrafina bak, düşle.
Kim nasıl ne halde? Sen geçiyorsun sadece.
Debelenir durur hâla nefsim,!
Çıkmadı daha canı.
Kırbaç kırbaç üstüne zikrim,
Sıçradı üstüme kanı.
Uğultular yükseliyor göğe,
Kana bulanmış sesi, peltek, böğürürcesine..
Kaf dağının bilmem neresindesin, hangi uçta?
Sana ulaşmak nasıl mümkün, kaybolurum bu bucakta!?
Yerdemisin, göktemi, bir ışıltı bir ses ver zümrüdü anka ?
Bir kanadın ateş saçar, bir kanadından akar su..
Sende olmak cesaret ister, hâlin sanki ölümle yaşam pususu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!