Yalnızlık..
koskoca bir yalnızlık.
Bir bakışından anlamayan kalabalığın ortasında durmaktır yalnızlık.
Sese ne hacet, söze ne hacet?
Gönüldaşın yoksa yanında,
Aynaya verdiğin nefestir yalnızlık.
Nasıl bir yangının içinden geldim bi görsen?
Sırf senin için, ben beni terk eyledim bi bilsen.!
Şimdi gökkubbe ağlasa, sanma yangınım diner..
Gözümde asılı ise gözün, anca ateşim söner.!
Birikmiş hayallerimi
Umutlarımı, geleceğimi
Fırsat dahi vermeden
Pervasızca söküp aldılar.
Senden bana kalan
Yelken açsak seninle ufuklara, hayaller diyarına, şiir gibi.
Uzanıversek, pamuk gibi bulutların üzerine, düşlesek seni,beni
Ay avuçlarımızda olsa, yıldızları toplasak bir bir, gülümseyerek
Kaçıversek buralardan, dertleri, kederleri dökerek yükselsek.
Nerede bir gökkuşağı varsa demir atsak, salıncak kursam renklerine
Yetim hakkı bu yenmez! Bulanırsın günaha..
Hiç medet bulamazsın, eremezsin felaha.!
Kirletirsen elini, gözde olursun mağmur,
Hiç tövbe etmedikçe arıtmaz seni yağmur.!
Karınca gibi yaşa dur, nur gibi islamı,
Şimşek gibi geçmek arzun, kıl gibi sıratı.
Maksat hızda mı? Garip, takvâ daha da atik.
Kimine var görünür sırat, kimine yitik.
Buz kesti, yüreğim don, direndim görmek için.
Gelmeyecek; artık son, belendim ölmek için.
Kış'a yaz dedik heyhat, amansız anda donduk.
Bir umut vardı bende, ondan da yoksun olduk.
Hakk'ka giden yol bu, her yeri bürümüş zehirli çalı,
Varmasa Allah'a neye yarar, yollara döşense ipekten halı.
Issızlaştı sokaklar, ışıklar sönük, bedenim suskun.
Acı yok artık yüreğimde, bağışıklık kazanmış her dengesiz söze.
Kalabalık da olsa her yer, benim için artık bomboş, görünenler.
Ne görür gözlerim ne de duyar kulaklarım, kapadım, hakikatten uzak her şeye..
Hayalimde dahi sen, saramadım kollara..
Bana düşen hasreti, yaşamaktan yoruldum.
Her gün mü yola bakılır, uzayan yollara..?
Köşe başında bitkin, beklemekten yoruldum.
Gözümde ki al yaşı, siliyorum usulca..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!