O kadar çok diyeceğim vardı ki sana,
Sevdam gibi onlar da yarım kaldı söyleyemedim.
Ey hasret kokan, ey cennetin anahtarı yar.
Sana gitme dedim, gitme; bu defa gelmeyeceksin.
Ama sen gene gittin içime zakkum tohumlarını ekerek.
Gitmeyecektin, senin yanın benim yanımdı.
Gecenin karanlığında adımlıyoruz boş sokakları.
Bir ben, bir de yorgun bedenim.
Öyle bir sessizlik var ki bize eşlik eden.
Ve öyle ürpertici,öyle kasvetli ki hava.
Ruhum üşüyor bense korkuyorum.
Mutsuzum, yalnızım, yarınsızım.
Açandır körelmiş gözlerini sevdiği dostun.
Dost dediğin uzatandır,kapalı gözlerini.
Uzanan eli geri çevirmeyen,
Sevilmeyen biri olsan da sevendir dost dediğin.
Anlayandır sussa da halinden dostun.
Ne karanlık sokaklarda bir ses,
Ne de yürüdüğüm caddede bir gölge.
Kimse yok yanımda, hiç kimse.
Bütün evlerin kapıları yalnızlığa açılıyor.
Bütün sokakları hüzne çıkıyor bu şehrin.
Her köşe başından hasrete dönülüyor.
Aşıksan suçun olmasa da düşeceksin sevda hapishanesine.
Bedenin serbesttir ama ruhun mahkum olacak.
Gün sayacaksın görüş günlerinde yüzünü görmeye.
Gözlerinde kaybolacak unutacaksın her şeyi.
Ya tutup ellerinden azad edecek sahipsiz ruhunu,
Ya da çekip gidecek umutların gibi.
Artık saymıyorum sensiz geçen günlerimi.
Alıştırmak istemiyorum kendimi yokluğuna.
Unutmak istemiyorum,yüzünü, sesini, gözlerini.
Seni düşünmek ne kadar acı verse de yüreğime.
Vazgeçmek istemiyorum seni sevmekten ve beklemekten.
O kadar büyüdü ki hasretin yokluğunda.
Gel demekten nefeslerim tükendi.
Nefesime nefes katmak için bekleme.
Takıl esen rüzgarların peşine.
Estir üzerime serinliklerini,
Dol içime ne olur.
Ne olur,gel artık.
Bu sondu.
Artık oyun bitti.
Oyun bitti ey gönül.
Şimdi sınav zamanıdır.
Şimdi yanma zamanıdır.
Sende yan ey gönül.
Konuşulacak ne kadar çok şey varsa, ben o kadar sustum.
Paylaşılınca hafifleyecek olan dertler, şimdi daha ağır omuzlarımda.
Ben sustum, zaman sustu, hayat sustu.
Yalnızlığımla konuştu sadece sessizliğim.
Gönül bahçelerini gezen rüzgar,getirmiyor artık o selamları.
Sana şiirler yazdım, gazeller yazdım okumayacağını bile bile.
Yazarken güller topladım dikenlerini bir bir ayıklayarak.
Senin güzelliğindir gülleri güldüren diye.
Mavi gökyüzünü çizdim kağıda beyaz bulutları aralayarak.
Çünkü sen maviyi çok seversin diye
Topraklara tohumlar ektim ben seni biçmek için.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!