Kenan Kervan Şiirleri - Şair Kenan Kervan

Ay ışığının altında bir ruh gibi, giderken bilinmeze doğru.
Sessizce ayrılıyorum benliğimden.
Aklım öyle karışık ki.
Üstelik soğuk, üşüyorum.
Ama içimde öyle bir ateş var ki,
Yanıyorum.

Gittin;
Göç eden kuşlar gibi bırakıp bu diyarları.
Umutları bir başka mevsime erteleyerek uçup gittin.
Bir yıldız koptu semadan gecenin karanlığında,
Ömrümün geri kalanını peşine takıp gittin.

Sustu sonunda yüreğin sesi.
Soldu kalpte çiçekler.
Toprağın çorak.
Bitti son yağmurlar.
Bahar gelse ne fayda.
Kesilsin bütün sesler.

Hatırlıyormusun;
Hani bir şarkı söylerdin bana ayrı kaldığımızda.
Bir özlem var içimde diye başlayan.
Uzaklara doğru,çok uzaklara.
Sana.
Ben hiç unutmadım sözlerini.

Karanlığı çöktü üzerime sessiz çığlıkların.
Hayalet gibi sessiz dolaşıyor odamda; içimi ürpertiyor.
Ve o anı bekliyor sanki, fırsat kolluyor.
Soğuk elleri geziniyor boğazımda.
Kulaklarım çınlıyor beynimi delercesine.
Bilmiyorum nasıl bir hal bu.

Kimsin sen dedi biri derinden gelen bir ses ile.
Ne sanıyorsun ki kendini a şaşkın.
Nedir bu halin.
Nereye gider bu anlamsız gidiş.
Neden yanlış şeylerin peşindesin.
Başka yerlerde arama gerçeği.

Sıcacık bir gülümseme ile bakmalısın gözlerime,baktıkça erimeli eteklerimdeki karlar.Su olmalı,karışmalı hırçınca akan nehirlere.
Denizler yetmez bize.
Okyanuslara akmalı sularımız.Nehrin sonu okyanusa varmalı.Ulaşınca maviliklere köpürmeli,taşmalı.
Okyanus gerek ey can,denizler yetmez bize.

En masum ifaden ile bakmalısın gözlerime.Öyle sevmelisin ki ve öyle sevdirmelisin ki kendini. Yanmalıyım için için sesin ateşinde. Kor ateşler kıskanmalı sendeki kıvılcımları. Güneş utanmalı senin sıcaklığından.

Ben ne zaman seni görsem yeniden aşık oluyorum.
Her kelimenden yeni umutlar yeni hayaller ekiyorum gönül tarlama.
Oysa şimdi sen bırakıp her şeyi geride gidiyorsun.
Ben her şeyi sen de tattım.
Aşkı da, mutluluğu da,Sevdayı da,hasreti de.
Al madem bu kalbi sök yerinden.

Gelmiyorsun.
Seni beklediğimi biliyorsun, genede gelmiyorsun.
Sanki az önce gitmiş gibisin.
Kapı az önce kapandı sanki.
Aramıyorsun bir kere bile.
Ne selamın geliyor artık, nede haberin.

Cevaplarını bulamadığım sorularım var içimde.
Ne kendime sormaya cesaret edebildiğim.
Ne de birisine anlatabildiğim.
Öyle bir yangın var ki göğsümün tam ortasında.
Ansızın harlayan.
Ölüm gibi.