Kenan Kervan Şiirleri - Şair Kenan Kervan

Bahar gelmiş buralara,iğde ağaçları çiçekler açmış.
Oysa benim dallarımda bir tomurcuk bile yok.
Güneşim yok,suyum yok.
Köklerime can veren toprağım yok.
Sarmaşıklar sarmış baştan sona gövdemi.
Çürümüş bedenime hayat vermek için gel.

Nice yarlar aşklar geldi de gitti ve unutuldu.
Nice hoş sohbetler tattık defalarca; hatırda kaldı.
Dünyevi sevgililer bizi dünyaya bağladı da,
Artık dünya yetmez oldu içimize.
Ne sevgiler tenler gördü de bu gözler.
Dindirmez oldu aşkın serinliği içimizdeki yangını.

Zamanın birinde diye başlayan öyküler gibi,
Anlatılır olmuş aşık gönüllere bizim sevdamız.
Bir varmış bir yokmuşuz seninle biz.
Sonu mutlu bitmeyen hikaye imiş aşkımız.
Bir ben doyamamışım sana, yok olan da benmişim meğer.
Erememişim muradıma eksik yazılan sevda masalında.

Kapat gözlerini,yüreğini aç.
Nefesini tut tutabildiğin kadar.
Ve bırak içindeki tüm kötülüklerle birlikte.
Hatta akıt gözlerindeki yaşlarla kalanları da.
Dön ışığa.
Kurtul ruhunu saran karanlıklardan.

Geçmiyor ne gündüz ne gece.
Uykular haram.
Ara sıra gelip uğruyor da gözlerime,
Kalacak yer yok yaşlardan deyip gidiyor.
Bir perde var sanki üzerinde.
Zifiri karanlık her yanım.

Bitti...
Kurudu çiçekler açamadan dalında.
Gelmiyor artık ıhlamurların kokusu.
Kayboldu su içmeye inen ahu.
Bu güzelim rüya bitti.
Gözlerimde kalan mahmurluğu.

Aşkım dedin,canım dedin hep bana.
Can dedin,can oldun canıma; sonra döndün gittin.
Bu kadar ucuz muydu senin büyük aşkın.
Canın bu kadar mı değersizdi.
Aşk bu değil ki a canım,
Düşlediğim aşk bu değil.

Yoktur bekleyenim, yoktur beklentim.
Gidiyorum zahire, gönül sabretmez.
Olmaz bir zararım, ezam kendime.
Yolu olmayanlar, yolum beğenmez.

Sonu yok bu gidişin, dönülmez yoldan geri.

Bir Melek indi gökyüzünden hüznün seherlerinde.
Yıldızlar kadar parlak gözlerinde bir nur.
Umut dağıtır günün ilk ışıklarıyla karanlık gönüllere.
Güneş kadar sıcak yüreğinden eser aşk ile bir rüzgar.
Isıtır üşüyen ruhları ılık nefesi.
Dindirir acıları,kanayan yaralara ilaç olur.

Boşuna uğraşma göremezsin.
Bakmasını bilmiyorsa gözlerin
Göremezsin gözlerimdeki yaşları.
Bilemezsin her bir damlanın ne anlamlar taşıdığını.
Ve her birinin hangi acıyı tarif ettiğini.