Kenan Faik Şiirleri - Şair Kenan Faik

Dün farklıydı sanki
Yaprakları daha mı yeşildi ağaçların ne
Çizgisiz düşlerim daha mı özgürdü
Bulutsuzluklarda...
Maviyi hiç sorma
Rüyalarda kaldı artık hatıralardan mülhem...

Dün farklıydı sanki
Yaprakları daha mı yeşildi ağaçların ne
Çizgisiz düşlerim daha mı özgürdü
Bulutsuzluklarda...
Maviyi hiç sorma
Rüyalarda kaldı artık hatıralardan mülhem...

Eksiliyoruz zamandan...
Gece susabilir mi sonsuzluğa?
Ve gündüz
Takati kaç yüz yıl?
Ya da kaç bin...
Yarışabilir mi düşüncelerimle kelebekler

.
.
.
Çıkma önüne gecenin
Susadı şehir siyahlara
Duvarlarının yıkık olduğuna bakıp eski evlerin

Eski zamanlar ya da...
Üzerine yığıldığın bir ömür.
Geceye
Gündüze
Ne bulduysan çöplere attığın.
Dolup haddi aşmışlığında

Düşün ve eşlik et bana
Karalanmasa da olur sayfalar
Ömürler ebediyete engel değilse
Ölüm niye can yakar bu kadar?
Niye gecelere her kalış sessizliğe uğrar?
Düşün

.
.
Fotoğraflar
İniltileri yayılır sararmış yıllara
Esaretten beter bitmeyen bir ana yaslanıp
Ölümleri kuşatır siyah beyaz

Her defasında
Varır dalıp gitmelerim hep
Afaki bir yolculuğun
Yansımasız duvarlarına...
Ucuz renklere kandığım bir hayat
Ve hayal

Susuzdu yaz
Gecesinden kopuk ateş böcekleri gibi
Sessizliklere dalmayı aramak var ya
Çağırılmayı beklemenin yorgunluğuyla bakardım
Ardından…
Şal gibi sarınıp sırları üstüne

Hissiyatlardır aslında
Manaya saklayan sırları...
Gecenin içindeki hangi karanlık farklıdır birbirinden?
Bulutlar kapattığında yıldızları, ayı
Hangi karanlık daha gridir ki sahiden?
Hasretlerden