ben;
aşk,sevgi,insanlık
dedim...
sen;
haram mı,helal mı
yenir mi,yenmez mi?
Hangi rüzgar,
teninin kokusunu taşıyorsa;
Onun geldiği yön(d)edir,
benim kıblem...
-Say ki, birbirimizi hiç tanımıyoruz-
Bir gün bir şehrin bir kenar mahallesinde,
Bir caddenin bitimine doğru,
Birbirimizden habersiz,
tabudumun üstünde yeşil,
bedenimde beyaz bezler
istemiyorum...örtmeyin!
barış beyaz,
yaşam yeşildir...
ölüm, kan/
ey sevgili,biliyorum!
okumak,fikir sahibi olmak
yasak.
düşünmek,konuşmak
yasak.
din,milliyet yerine bilimden söz etmek
Görünmez hayal denizidir yaşam
Yaz kış yüzer dururuz içinde...
Gün gelir, çıkmamak üzere
Batıp gideriz kuytu derinliklerine
Hayallerimiz kalır su yüzünde.
Kendime anlattığım kadar,
Rahat anlatamıyorum
sana,seni...
Ne zaman anlatmayı denesem
Tarifsiz bir heyecan kaplar,
bedenimi...
gözlerin çok güzel,
sende kalsın...
bakışlarımızı değişelim;
hüzünlerin benim,
umutlarım senin olsun.
bunca zulüm,bunca adalet/sizlik
senin izninle ise eğer,
sesimi duyurmak için
günah işlemeye değer
Kemal Eyüboğlu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!