bir dünya istiyorum:
benden, senden, ondan
bağımsız...
varsılla yoksul
ezenle ezilen
ve bakışlarda siyah beyaz olmadan,
bilmem anımsar mısın
adını çiçeklere yazdığım
yazı?
hani sen kelebek,
ben arı olmuştum ya...
hani sen bana,yaz gecelerinden
Dışarda hava çok soğukmuş,
Kar da yağıyormuş bir yandan.
Ağustos sıcağında buz tutmuştu,
benim yüreğimde duygular.
Şimdi umurumda mı soğuk,
umurumda mı kar?
Kin yüklüydü bu yıl faşizmin kanatları.
Yakıp geçti, ne varsa insanlık adına!
Rüzgarlara alev, bulutlara katran karası
çaldılar, kan çanaklarında…
Ve namussuzca gizleyip,
doyumsuz çıkarlarını top mermilerine
Her gece,buğulu penceremin
gölgesinde ağlayan kadın;
kırık kalp atışların,
soluk ay ışığında titreyen yıldızları
boğarken hüzünlere,
elimi uzatsam
Her gece sabaha çeyrek kalan saatlerde
Seher yıldızına arkadaş oluşlarım
Senin için.
Ayrılık acısı kokan göz yaşlarımın
Yosun kokulu dalgalarla dost oluşları
Senin için.
Her gece ruhuma ayna tutarsın
Dolaşıp durursun girdaplarımda...
Uyanıp kalkınca gün ışığında,
Gelmezsin,beklersin rüyalarımda.
Bir melek misali kanatlarında
ben sokak çocuğuyum,
annemin uzağında.
ben sokak çocuğuyum,
kendi içinde ağlayan
savaşa karşı.
Hadi durma minik kuşum
Yükle kanatlarına alı…moru…kırmızıyı
Ve Akdeniz akşamlarına inat,
Yakala yosun kokulu Karadeniz’i saçlarından…
Ve dola kadife tüylerine,
Ek beni gelincik tarlalarına.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!