Ne dediysem hepsi gelir özümden
Ne dilde derman var ne de gönül de
Ömrümce sakındım seni gözümden
Gözyaşı akarken sendin gönül de
Rüyada görmüştüm en güzel gülü
İçimde bir ateş, yakıp yıkıyor
Sanma ki ahu zar ettiren tenin
Baktığım her yerde gönlüm arıyor
Ahu zar ettiren özümde sensin
Suya hasret gibi kavrulup kaldım
Özümüz bozulmuş ne yapsın yürek
Kötülük içimde, keyif çatıyor
Kırık testi gibi olunca yürek
Dostun sözleri tuz gibi yakıyor
Güneş doğsa da hiç olmaz ki hayrı
Özünde taşırmış aşkı sevdayı
Ömründe görmemiş defter kalemi
Yüreğinde varmış derde devayı
Bildiği yalnızca özden kelamı
Riyasız sözlerde arama hata
Parayla süslenmiş, görenler hayran
Semersiz eşeğin, huyu hep aynı
Üç kuruş parayla pazara varan
Gözyaşıyla bakar tezgaha insan
Çok konuşur, incir çekirdeği boş
Estirirken yelleri savruluyor saçları
Elif gibi yürürken, incitmiyor yerleri
Seni gördüm göreli, şaşırmıştım günleri
Bu gün ayın on dördü, yüreğimde parladın
Beyaz giymiş üstüne salınıp da gelirken
Estirirken yelleri savruluyor saçları
Elif gibi yürürken, incitmiyor yerleri
Seni gördüm göreli, şaşırmıştım günleri
Bu gün ayın on dördü, yüreğimde parladın
Beyaz giymiş üstüne salınıp da gelirken
İçteki güzellik vurmuş cemale
Bakarken gözlerin içi parlıyor
Yüreği yanarken ermiş kemale
Güneşin ışığı yüzde parlıyor
Ne kışın ayazı gönlünü yakmış
Pembe sözler güzel diye söyleyip
Boş yere yalanla beyni doldurduk
Özümü bozarak özden eyleyip
Hayalci yetişen insanlar olduk
Gününü gün edip eğlence diyen
Pencereden kar yağışı görünce
Gönlüme bir hal oldu
Bir gözüm sevinçten parlarken
Beyazlar giymiş gelinler geldi aklıma
Ne kadar masum,
Ne kadar güzel olurlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!