Kurudu kalmadı üzüm bağlarım
Ben yine de cevizle bastık bağlarım
Seni düşünür karalar bağlarım
İçime ateş düşer yanar ağlarım
Bulsam kendime urgan ile bağlarım
Bacadan girerim gönlün kapalı
Koyunca kapıya bıkar giderim
Kirlendi isli pisli yüreğim yaralı
Çıkmaz ki sabunla yıkar giderim
Gönlümde rüzgarla fırtına boldu
Gündüzler meşgulsün alıp satarsın
Merhaba diyemez hasret katarsın
Geceleri açtığın çiçekle yatarsın
Kokun gönle yastık akşamsefası
Sinir işler yapma attırma takla
Alın turnalar
Dilimle gülüm diyemediğime
Gönlümde yetişen gülleri verin
Hasretim yıllardır görmediğime
Hayalimde çizdiğim resmini verin
Senden kaçarken sığındığım derin kuyularda
İçinde kaybolduğum dehlizlerde ara beni
Canımı yakarak içimde sakladığım sıcaklığında
Hiç sönmeden yanan ateşinde bul beni
Bir yudum suyu özlemle bekleyen öksüz toprakta
Ayrılık bulutları bile ağlatır
Yaprakları düşürür sarartır
Gönlüne bir kucak köz bağlatır
Ayrılık acısı yaraları dağlatır
Yağmur kırgın yere düşerken
Bulut ayrılığa dayanmaz ağlar
Damlalar düşünce bozulur bağlar
Yeşilken bozkıra dönünce dağlar
Yar başa çiçekten taçlar bağlama
Çok kıskanır oldum gördüm kelleri
Hasretten kavrulup kapkara olan
Kokusu yemenden burnuna dolan
Kahveyi içince tel vede zulan
Fincanda resmini falı özledim
Kışta kaldın da bahara kaçmadın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!