Ben Hasret'i hasret kalmak için sevmişim
Kavuşmak ne haddimize
Kirpiklerin değil
Dilin çalı gibi acıtıyor
Sarmadığın yaralı yüreğimi
Ben senin acına aşinayım
Hiçbir renge benzemez
Üşütür içimi karanın demi
Beni kovdun geri arkamdan gelmedin
Seni salmayanı benden çok severdin
Eskiden de olsa bende seni sevdim derdin
Adını anmam artık sevseydin gelirdin
Aşkı sevgiyi senden öğrendim dedin
En içten duygu ile adını yan yana yazamadım
Mutlu olma bensiz diye bir cümle kuramadım
İçimden geçti elinden tutup gezip tozamadım
Neden böyle yaptın bize diye sana soramadım
En son doğan kızıma da adını koyamadım
Kurudu kalmadı üzüm bağlarım
Ben yine de cevizle bastık bağlarım
Seni düşünür karalar bağlarım
İçime ateş düşer yanar ağlarım
Bulsam kendime urgan ile bağlarım
Bacadan girerim gönlün kapalı
Koyunca kapıya bıkar giderim
Kirlendi isli pisli yüreğim yaralı
Çıkmaz ki sabunla yıkar giderim
Gönlümde rüzgarla fırtına boldu
Gündüzler meşgulsün alıp satarsın
Merhaba diyemez hasret katarsın
Geceleri açtığın çiçekle yatarsın
Kokun gönle yastık akşamsefası
Sinir işler yapma attırma takla
İçimdeki sevinci al
Bırak hüzün kalsın
İçimdeki hasretini al
Bırak özlemin kalsın
Alın turnalar
Dilimle gülüm diyemediğime
Gönlümde yetişen gülleri verin
Hasretim yıllardır görmediğime
Hayalimde çizdiğim resmini verin
İçimdeki Anasız lığı alma
Bırak öksüz kalsın
İçimdeki babasızlığı alma
Bırak yetim kalsın
Senden kaçarken sığındığım derin kuyularda
İçinde kaybolduğum dehlizlerde ara beni
Canımı yakarak içimde sakladığım sıcaklığında
Hiç sönmeden yanan ateşinde bul beni
Bir yudum suyu özlemle bekleyen öksüz toprakta




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!