benim öcülerim,
senin olmadığın düşlerde birgün;
ben!
ve benim
aklımdaki başımdalık ölçülerim..
sayrıl umutların yatağından
gürüldeyip akıyordu gece
suları kovulmuştu yerinden.
aktıkları duru sancıydı saf,
tunç kazanlarından boşaltarak keder;
ilk anneme sözüm geçti,
sonra oyuncaklar kölem oldu.
oynadım.
çocuktum,
yarsız gecelerin göğsünde o nâr
yoksunluk rüzgârı estikçe azar
kırılmış kalbini kolaysa onar
yararsız umutlar, ufuklar sonu.
sevdana değmeden kanatları hiç
Hayal
Bir gökkuşağına salıncak kursam,
Berrak huzur meltemleri ritmiyle,
Renkler kayboluncaya dek sallansam..
Bu hırçın rüzgarlara kement atsam,
Dağların kamburu çıkmış,
Gökyüzünü taşımaktan..
Toprak yağmura hep acıkmış,
Doğup, varoluşundan.
Bıkmadım ben de, bıkmamış,
bak radyasyon
aşk tensel varyasyon
tinsel dejenerasyon çağı
'- -cızırt - - - cızırt…- çağı' bu;
sabit diskler döndürüyor dünyayı,
bütün bu teknoloji bir anti-virüs program
bir sızıntı akıp giderdi ince
karanlık gölgeleriniz bile
yıkanırken sessizce,
arınmak aptallıktı sizce!
kaçtınız..
yine ağulu gök açılır akşam
büyük yalanlar atlası
yüzüne kapanır düşün
gel de içinden çık varlığın
yalnızlık cennetinde dünyada
merhaba çağlar uzun zaman oldu güzel şiirlerini okumayalı bence antolojideki en iyi şaiir sensin.