Umudumun toprağında açarken sarı güllerim.
Hayallerimden dökülen tozlara,üfler geçerim.
Arzuların çelenginde,olmasa da karanfillerim.
Bazen sarı,bazen de al gülleri,koklar gezerim.
Sarı gül yaprağında durdum,yorgun arılar gibi.
Poyrazına hasret kaldı,yanlız gönül dağlarım.
Oturduğum yamaçlarında,döküldü arzularım.
Yorgun avuçlarımda kekik kokan rüzgarlarım.
Rüyamın pulluğuna taktığı,güldü akşamlarım.
Ayazının gölgesine çizdiğim,yoldu umutlarım.
Leyleklerin kanat vurduğu,hasretti bulutlarım.
Arzuların reytingini anlamsız sözlerde dinledim.
Yaralı gönüllerde,hasretin anlamında gizlendim.
Ben söyledim,ben dinledim,rüzgara öfkelendim.
Kimsenin duymadığı sözleri,gölgelere söyledim.
Bir ipe dizilmiş karıncaların.ayak sesidir geçen zaman.
Sahipsiz hislerimdir,beynimin yamaçlarından tırmanan.
Kurduğum her salıncakta,şu gölgemdir hep salladığım.
Bağırsam duymazki,ardından bakarken son ağladığım.
Hayatımın dar avlusunda,pusuya yatan vahşi rüyalarım.
Yıldızların soluduğu karanlıklarda,
Sanki çölde esen,ılık rüzgar gibisin.
Hayata kurulan şu vahşi pusularda,
Avcıdan kaçan,nazlı ceylan gibisin.
Kör kuyularda çürüyen umutlarında,
Küf kokan şu nemli akşamların.
Karanlığında çaktım,paslı çivileri.
Acılarımı serdiğim ıslak odaların.
Ocağında yaktım sahte sevgileri.
Gönüller ocağında aşkla erittim.
Hava...
Sıcak mı sıcak.
İşler ise sanki,
gölgelerde oyuncak.
Yamaç rüzgarlarında,
savrulurken yorgun zaman,
Sanki maskeli baloya,katılmış gibi insanlık.
Gizlendi özler,nice boyalı yemine aldandık.
Menfeaatin yollarında, yalanlarla saklandık.
Ateride,şekillerin savaşını beraber oynadık.
Arayana seni bulmak,
ne de kolaydır izlerinde.
Ama,
ne zordur,
anlatabilmek seni,
zamanın gölgesine mahkum,
Medeniyetler buluşur,tarihinde senin.
Heybelere dokunmuş,motifler gibisin.
Gönüller yurdunda,serilen her renksin.
Desenlerinde rengini,gördüm İstanbul.
Gönül erlerinin,sevgiyle yattığı yersin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!