Vurduğum tekmelerde dinledim,boş tenekeleri.
Yorulduğum gün çağırdım,ayrı yoldan gidenleri.
Rüzgarlarda gördüm,öfkeyle boğuşan gölgeleri.
Göz yaşımla doldu tenekeler,susturdu öfkeleri.
Seyretmek ne kadar acı,ağlayan nemli gözleri.
Mevsimler geçer,sallanır çardağın gölgelerinde.
Rüzgar yelesinde dinlenirken,yorgun akşamlar.
Koyulaşan sohbetler,kavrulur zaman telvesinde.
Dallarda kahkaha tortusuyla,olgunlaşır asmalar.
Nice gün batımları seyrettim,kuruyan dallarında
Hevesler geçicidir,arzularında yanmayınca.
Gözlerde yaş akmaz.gönüller ağlamayınca.
Dallarda çiçek açmaz,yağmur yağmayınca.
Her mevsim rüzgar oldum,kırılan dallarımda.
Çılgın arzular,ne yaman sevdadır yüreklerde.
Gök yüzünde bulutlarda,
Yer yüzündeki ovalarda,
Denizlerdeki dalgalarda,
Rüzgar gibi eserim ben.
Yaprak açtığım dallarda,
Şu anda kim bilir kaç dertli,sessizce ağlar evlerinde.
Küflü duvarlara çöken perişanlığın,yoksul gölgesinde.
Garipler yurdundan bir garip koşar,ümidinin peşinde.
Sessizliğine düşen damlayı duyar,gönül derinliğinde.
Gelen zamanları ağlayarak karşılar,açılan kapılarında.
Hasretin yaylalarında gezerken hep dinledim.
Öfkeli gönüllerde dolaşırken bağıran öküzleri.
Bastığım ayak izlerindeki fıtınalarda seyrettim.
Acıların bağrından ağlayarak koşan gölgeleri.
Öküz gibi davranmak için,boynuz takılmaz ki,
Bülbüle tünektir,gönül dağındaki dikenler sende.
Gül bahçesi cemaline bakınca,güldü bütün yüzler.
Rahmet damlası dualarınla,daima anılan isminde,
Göz yaşlarında seni gördü,ağlarken bütün gözler.
Çölde vaha oldu hayatın,yanan susuz gönüllerde.
Gönül dağıma düştü yine.rüzgarların gölgesi.
Dolaştığım tozlu yollarda savruldu hep öfkesi.
Yalçın kayalarımda dinledim,aldığı her nefesi.
Yandığı hasret gölgesinde,hiç pişmedi çilesi.
Üflediğim zamandan,gönlüme düşendir çilem.
Dumanlı dağlara çöken.fırtınalı kara bulutların,
Yokuşlarında sanki karanlık pusular kurulmuş.
Şahin gölgelerini topladığım şu dikenli yolların,
Yorgun gönlün dallarına,öfkeli fırtınalar konmuş.
Hayallerimin yaprakları döküldükçe çalılıklara,
Cehalet dumanlarının karanlığında,
Yükselir elbet öfkeler, isli yüzlerde.
Zaman tozuyla çizdiğin kurgularda,
Hayal bekçileri hep uyur gönüllerde,
Cefayla yollarda savruldukça ruhun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!