Vah benim memleketim, nedir bu halin senin
Dert “adresin” olmuş da, derdi değil kimsenin
Ne Vatan’ı? ! Başında, bekliyorlar kese’nin
Ateş tüter özünden, özün közünden ayrı
Moda olmuş ihanet, hain araman gayrı
Ne desem kar etmez, ne etsem, boşa
Kelam’ın bittiği yermiş burası
Söz güzel olup da gitse de hoşa
Un’u ipe çoktan sermiş burası
Yürekte kurulu mizandır bu hal
Sığmadın gönlümün bahçelerine
Güzelim nerede seveyim seni
Girmedin şarkının nağmelerine
Bir sözün için de göreyim seni
Nehir ol sel gibi ak bana doğru
Nasip değilmiş herhal,” tarafıma” mutluluk
Bunca yıl bunca mekân boşa dolanıp durdum
Bu öyle bir yarış ki, ne gün yetti, ne soluk
Bir değil tam iki kez baltayı taşa vurdum
Tükettim “şans” denilen, o ahlaksız(!) duyguyu
Nicedir unuttum hiç anmam seni
Ne diye gönlüm de bun ca yıl durdun
Günahın neydi ki masum kalbimi
Ne diye vefasız ne diye yordun
Elimi sımsıcak avuçlarına
Gönül kapımı açtın gördün temaşa ettin
İstemezdim yüreğin ateşlere garkolsun
Aşk nasıl yaşanırmış belli ki merak ettin
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun
Sn Mecnun'un adına masalda rastlamışsın
Seni çok bekledim “bir umut” için
Umut da bir yerde, tükeniyor be! ..
Pişman olmadım da sevdiğim için
Ama o heyecan! .. “O” bitiyor be! ..
Örselendim her gün, dünden daha çok
Sakladığın yeter gönlünde közü
Nefesle yılları tutuşuversin
Nihayet dilinden bir tatlı sözü
Nağmeyle mırıldan dökülüversin
Hasretle sararıp solmuş bahçeme
Hazan nevbaharı götürür iken
Hatır için “tohum” eken olaydın
Ben sana sarmaşık olup sürürken
Sen gülün bağına diken olaydın
Kendine pay verme “üzüldüm” diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!