Kadir Albayrak Şiirleri - Şair Kadir Alb ...

Kadir Albayrak

Gökyüzün de rahmeti taşıyan buluta bak
Bulutlarla yarışan şu uçan kuşlara bak
Kainatta ne varsa birbiriyle yarışır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Dağlardan kayalardan niye koşar bu su'lar

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Bitti! ..Ve ben son defa, düşündüm uzun uzun
Kabahatin kısa da, gölgen boyundan uzun

Bile bile lades’ti aşk uğrunda savaşım
Düşmanı yok etimde cahl-ime doymamışım

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Adını andığımda “küfrettiğimi” düşün! ..
O kadar hızlı oldu, yüreğimden düşüşün
Çürüdü lime lime, geçmişin artıkları
Gönlümde “leş” var artık, akbabalar, üşüşün! ..

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Ay oldu yıl oldu gittin gideli
Yüreğin belki yaz belki bahardır
Unutmuş olsan da 'sevgimi' hani
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Selamın gelseydi sen gelmesen de

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Kalemi kırmışsın “hüküm” sonrası
İnfaz beklenmekte
Ve bekletilmekte
Canım
Bedenim de
………..

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Bir şiirsin sonuçta, ya dua ya intizar
Bazen satır da isim bazen zevksiz bir bahar
Sana dost değil miydi düş-te melekler bile
Gönlüm hala secde de nefesim de isyan var

Bazen gökte kuşaksın yedi renkli bir alem

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Dinleyin dostlarım dinleyin beni
Şu an da sizlere ihtiyacım var
Öyle bir çaresiz derde düştüm ki
Teselliye şimdi ihtiyacım var

Bana cevap verin bir cevap dostlar

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Merak ettiysen, bitti! .. Geç bile kaldı belki
En azından yanına “birkaç gölge(!) ” bıraktım
Yağmurlar dindi ama bu akan öyle sel ki
Alıp götürsün seni, seni; sana bıraktım

Ne gönlümde bir telaş, ne sınırsız heyecan

Devamını Oku
Kadir Albayrak

Yarım kaldı herşey şarkılar gibi
Boşamı çağladı gönlümüzde sel
Benimle birlikte bu güzel şehri
Yaşamak istersen Istanbul'a gel

Seninle burada buluşmadık mı

Devamını Oku
Kadir Albayrak

(Ben senin; “Mutlu son’la biten hikayen olamadım” sevgili! ..)

Mutluluğun formülü “çok sevmek” değilmiş! ... Acı çekmek demekmiş sevmek….
Anladım ki; gerçekten mutlu olmak istiyorsan “seni sevenin” değerini bilecekmişsin! .. Buymuş tek ölçü! ..
“Seveni severek” yakalanırmış “saadet” dediğin… Sevenin sevgisiyle “hal” olmak, hatta “hemhal” olmak gerekmiş… Belli ki yetmemiş seni sevmek, belli ki yetişememişim sana ben… Hani ölürcesine söylemeni beklediğim, fakat senin söylemeye bir türlü cesaret edemediğin ve söyleyemediğin “söz” vardı ya! ..
Kim bilir “belki” kalabalıklar arasından “biri” kulağıma fısıldar bir gün, “Seni seviyorum, çok seviyorum” diye… hani olur ya! ..

Devamını Oku