Kadir Albayrak Şiirleri - Şair Kadir Alb ...

Ah nezaket nezaket seni sevmek felaket
Nerden çıktın karşıma çakır gözlü nezaket

Nezaketli nezaket kaşın gözün bir afet
Bak ne hale getirdin çarptın beni nezaket

Bu kez de başkasına
Şiir yazacağım
İçinde sen,
Ve senden hç bir şey olmayacak!
Adını bile sormayacağım
Şiir bitene dek

Boş kalan ellerini, aç bakalım göklere
Ya duan kabul olur, ya da beddualarım
Sen hazanı düşürdün, baharda çiçeklere
Zemheriye müebbet mahkûm ömre ağlarım

Yalandır gözyaşların, nedametin de yalan

Hesabım görülürken melekler seni sordu
Vahiy geldi Tanrı-dan 'Bekletmeyin bu kul-u'
Yolculuğum başladı neden böyle geç kaldın
Yetişemezsin artık kapattılar her yolu

Bir temmuz sabahın da gece veda ederken
Güneşin huzmeleri bir başka yansıyordu
Asır var ki o ümit, yerde sürünüyorken
İhtimal ki Dünya’ya yeniden geliyordu

Yirmi altıncı gündü, o gün sıkıştı zaman

Şu gönlüm Mevlana dergahı benim
Sevene kapısı kapanır mı hiç
Dost diye göklere açılan elim
Allah vergisidir yorulur mu hiç

Meks-u aram eder rüzgar gönlümde

DÜŞ

Seni sana bıraktım, şimdi seni sen düşün
Güneş mi? Artık unut! .. Sabahı yok bu düş’ün
***
BESTE

“Sevildiğini” duyunca bir kadın
“Ne hisseder? ” Bilmem! ...
Ama ben “sevdiğimi” söylediysem
Bir daha geri dönmem! ...
***
Sana “sevmeyi” öğretemem belki

“7”Mehmet daha yok, ayrıldı aramızdan
Tam “7”ocak söndü, yanan ocağımızdan
Yine “hamasi nutuk”, Siyasi kefereden
P K K ‘ lı bunlar be! .. Kan emer yaramızdan

Deyyus oğlu deyyuslar, gidiyor elden Vatan

Sen adam olmazsın
Olmayacaksın Kadir! ...
Ulan hergele! ..
Kaç kez söyledim
'Sevme' diye? .....
Kafa salladın..... Peki! .. dedin