Kalbimin Bayramındayım…
Kaygılarımı, korkularımı kandırdım bugün
Bir bahaneyle bıraktım arkamda
Düşün –ce düşünür insan
Yargılar kendini uzun uzun
Savunmasız, riyasız, yalansız
Yaşam yolundaki ihlalleri
Gelir aklına bir bir
Kan çekilir damarlarından, büzülür
Seni görürüm her sabah
Öylece durursun güllerin yapraklarında
Berrak çiğ damlaları gibi
Onlar gibi güzel, zarif duygu dolu
Korku kaplar elleri dokunmak istedikçe
Toprağa düşürmek, kaybetmek istemez seni
Seni görmeden konuşmadan,
Ne hayallere daldım bir zaman,
Gerçek yüzünü görmeden açan sevgi tomurcukları,
Yok oldu birden,
Sabırsızlıkla beklediğim yüzleşme,
Kaderin bir silesi olarak vuruldu yüzüme,
Yaş kırk ömrün kaçta kaçı bilinmez
Gönlüm uslanmaz bir haylaz söz dinlemez
Fırtınaları topladım gökyüzünden
Senden uzaklarda seni yaşadım
Maziye yeniden daldım bu gece
Acı bir pişmanlık sardı bedenimi
Serdiğin sofradan kalkamıyorum
Doyuramıyorum kalbimi, gözlerimi
Sevgiye bu kadar açken
Özledim,
Kalpten dile yansıyan kişilikleri
Özeleştiri yapabilen düşünceleri
Gökyüzü mor menekşe
Kalbimi düşürdüm ateşe
Sevgiyi dokudum gülümseyişe
Kızardı gözlerim yüzün doğmuyor ufuklarıma
Hasret sancısı saplandı bak sol yanıma
Hüzün zincirleri sarıldı dünyama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!