Bakışlarını erguvan renkli bir güvercinin
Ağzındaki incir çekirdeğine koyup
Nice sahillerinde yürürken gamlı zamanların,
Ağlarsın,geçmişte kalır yüreğinin buğusu
O zaman
Namert gecelerin oltasındaki solucan,
O
Yok şimdi
Yarın da olmayacak
Ondan arta kalan kalbimde
Ah ne güzel günlerdi çığlıklarıdır
Tekrar yaşanmayacak, tekrar güneş doğmayacak
Yine bir gariplik çöktü sineme
Ufukta son bulan nazarlar gibi
Esrarı hudutsuz bakışlarımın
Feryadı çırpınan mezarlar gibi.
Hani düş görürsün ve korkarsın ya
Adımlarında istikrar, gözyaşlarında hüzün
Kim bilir, nazar mı değdi bakışlarına gündüzün?
(Bu şiir sadece senin için yazılmıştır)
Bende olmaz ihanet aşkım.
Bilirim,bir hançer gibi
Sokulur yüreğine kahpe yalnızlık.
Bu yalnızlık var ya bu yalnızlık,
Bak, ben de öğretmen oldum öğretmenim,
Bir bulutu uzaktan okşuyor gibi,
Avucumda Ayşe’nin minik elleri.
Umut bahçelerinde sevgi gülleri
Aşılıyor bin bir ümitle
Senden emanet ellerim.
Durgun bakışın
Yüreğimi kurşunluyor körü körüne.
Soysuzca susuşu kimsesizliğinin,
Ele veriyor içinde köpüren esmer dalgaları..
Ve sen tütüyorsun,
Genzimde bir iz bırakıyor
Ne olurdu bana yar,
Ağrı dağından kar getir deseydin;
Alevden bir buluta sar getir deseydin
Sarıp getirmez miydim yar?
Ölüvermek kolay değil be oğul
Yıllar yılı besle büyüt vücudu,
Sonra küçücük bir yokuşta yorul
Şükür Rahman ruhumuzu korudu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!